شبيه سازي انتشار نور درون بافت پوست انسان با استفاده از روش مونت كارلو واريانس كاهش يافته در طول موج هاي بالاتر از 1000 نانومتر

Simulation of light propagation in human skin tissue using the reduced-variance Monte Carlo method for wavelengths above 1000 nanometers

در­سال­ هاي اخير، پيشرفت ­هاي قابل توجهي در تكنولوژي ساخت ليزر نزديك مادون قرمز به ­وجود آمده كه استفاده از ليزرهاي ارزان در محدودۀ طيفي 1000 تا 1900 نانومتر را ممكن ساخته است. چگونگي استفاده از پرتوهاي اينگونه از ليزرها براي درمان به نحوۀ انتشار نور در بافت و تحليل داده­ ها بستگي دارد. روش بررسي و يافته ها: در اين مقاله شبيه­سازي انتشار نور در محدودۀ طول موج از 1000 تا 1900 نانومتر در پوست انسان با استفاده از روش مونت­ كارلو با واريانس كاهش ­يافته صورت­ گرفته ­است. پس­از انجام محاسبات و شبيه­ سازي مشخص گرديد90 درصد ميزان جذب در لايۀ زيرپوستي و 48 درصد جذب در لايۀ مياني پوست به ­ترتيب با استفاده از طول موج ­هاي 1780 و 1550 نانومتر به ­دست مي ­آيند. در­مورد انتقال توان به لايۀ مياني براي مقادير كمتر از 150 از طول موج 1350 نانومتر و براي مقادير جذب بيشتر از 250 بايد از طول موج 1550 نانومتر استفاده گردد. به نظر مي رسد طول موج 1780 نانومتر بيشترين انتقال توان به لايۀ زير پوستي را نشان مي ­دهد.

This article has no abstract.