اثرات استروژن و روغن كنجد بر تغييرات بافت‌شناسي هيپوكامپ در موش‌هاي سوري

مقدمه:‌ هيپوكامپ يكي از مهم‌ترين مناطق مغز در بزرگسالي است كه در هر دو جنس داراي گيرنده‌هاي استروژن است. از آنجايي كه استروژن و كنجد داراي خواص نورون‌زايي مي‌باشند؛ هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر استروژن و روغن كنجد بر تغييرات بافت‌شناسي هيپوكامپ در موش‌هاي سوري نر بود. مواد و روش‌ها:‌ 20 موش سوري نر بين 35 تا 45 هفته به 4 گروه: كنترل (دريافت‌كننده نرمال سالين)، گروه تجربي 1 (10 ماكروليتر بر كيلوگرم در روز روغن كنجد)، گروه تجربي 2 (1 ماكروليتر بر كيلوگرم در روز استراديول) و گروه تجربي 3 (10 ماكروليتر بر كيلوگرم در روز استراديول) تقسيم شدند. پس از يك ماه پرفيوژن مغز انجام شد و بافت مغزي براي ارزيابي ريخت‌شناسي فيكس شد. يافته‌ها:‌ افزايش معني‌داري در ضخامت ناحيه جيروس دندانه‌اي، شاخ آمون 1 و شاخ آمون 3 همه گروه‌هاي تجربي در مقايسه با موش‌هاي سوري گروه كنترل وجود داشت. همچنين افزايش معني‌داري در تعداد سلول‌هاي گرانولار و سلول‌هاي هرمي در موش‌هاي درمان‌شده با روغن كنجد و همچنين 1 ماكروليتر بر كيلوگرم در روز استراديول وجود داشت. ميانگين تعداد سلول‌هاي شبه نكروزي در نواحي شاخ آمون 1 و شاخ آمون 3 در گروه‌هاي درمان‌شده با روغن كنجد و 1 ماكروليتر بر كيلوگرم در روز استراديول به طور معني‌داري كمتر از موش‌هاي سوري درمان‌شده با 10 ماكروليتر بر كيلوگرم در روز استراديول بود. نتيجه‌گيري: داده‌هاي ما نشان مي‌دهد كه استروژن و روغن كنجد ضخامت نواحي جيروس دندانه‌اي، شاخ آمون 1 و شاخ آمون 3 را حفظ كرده و تعداد سلول‌هاي گرانولار و سلول‌هاي هرمي در مناطق جيروس دندانه‌اي و شاخ آمون 1 را به ترتيب تقويت مي‌كنند. يافته‌ها اثرات تعديل‌كننده استروژن و كنجد را بر عملكرد هيپوكامپ نشان مي‌دهد.