همبستگي تروماي كودكي و ايده پردازي خودكشي با ميانجيگري درد رواني و روابط موضوعي

Correlation between Childhood Trauma and Suicidal Ideation by Mediation of Mental Pain and Object Relations

مقدمه: خودكشي يك مشكل سلامت عمومي جدي است كه در تمام فرهنگ ها و دوران ها رخ مي دهد. عوامل بسياري مي تواند بر ايده پردازي خودكشي و اقدام به خودكشي اثرگذار باشند. هدف اين پژوهش، تعيين همبستگي تروماي كودكي و ايده پردازي خودكشي با ميانجيگري درد رواني و روابط موضوعي است. روش كار: طرح پژوهش حاضر، از نوع توصيفي-همبستگي است. 371 تن از دانشجويان دانشگاه هاي آزاد اسلامي شهر تهران با استفاده از نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. به منظور جمع آوري داده ها از پرسشنامه تروماي كودكي (Childhood Trauma Questionnaire)، مقياس ايده پردازي خودكشي بك (Beck Scale for Suicidal Ideation) مقياس درد رواني اورباچ و ميكولينسر (Orbach & Mikulincer Mental Pain Scale)، و سياهه روابط موضوعي بل (Bell Object Relations Inventory) استفاده شد. روايي ابزارها با اكتفا به مطالعات پيشين و پاپايي ابزارها به روش ضريب آلفاي كرونباخ انجام شد. تحليل داده ها با استفاده از نرم افزارهاي آماري اس پي اس ا س نسخه 22 و ايموس نسخه 23 انجام شد. يافته ها: ارزيابي الگوي فرضي پژوهش با استفاده از شاخصهاي برازندگي نشان داد كه الگوي فرضي با الگوي اندازهگيري، برازش دارد (SRMR=0/072, NFI=0/95, CFI=0/95). بعلاوه، تروماي كودكي هم به صورت مستقيم و هم غير مستقيم از طريق درد رواني و روابط موضوعي با ايده پردازي خودكشي همبستگي دارد. نتيجه گيري: درد رواني و روابط موضوعي در رابطه بين تروماي كودكي و ايده پردازي خودكشي نقش واسطه اي دارند. پيشنهاد مي شود در تدوين مداخلات پيشگيرانه و درماني كارآمد براي ايده پرازي و اقدام به خودكشي از يافته هاي حاضر استفاده شود.

Introduction: Suicide is a serious public health problem that happens in all cultures and eras. Suicide ideation and suicide attempt can be influenced by many factors. The purpose of this study was to determine the correlation between childhood trauma and suicide ideation by mediating role of mental pain and object relations. Methods: The research method was descriptive-correlational. Accordingly, 371 students of Islamic Azad Universities of Tehran were selected by multistage cluster sampling. In order to collect data, “Childhood Trauma Questionnaire”, “Beck Scale for Suicidal Ideation”, “Orbach & Mikulincer Mental Pain Scale” and “Bell Object Relations Inventory” were used. The validity of the instruments was limited to previous studies and the reliability was performed by Cronbach’s alpha coefficient. Data were analyzed using SPSS.22. and Amos V. 23. Results: The evaluation of hypothetical model with fit indexes demonstrated that the hypothetical model fits the measurement model (CFI=0.95, NFI=0.95, and SRMR =0.072). The results showed that childhood trauma correlates with suicide ideation both directly and indirectly through mental pain and object relations. Conclusions: Mental pain and object relations play a mediating role in the relationship between childhood trauma and suicide ideation. It is suggested that the present findings be used in developing preventive and therapeutic interventions on suicide ideation and suicide attempt.