اثر پيش تيمار بذر بر خصوصيات جوانه‌زني سه گونه جنس گون (Astaragalus sp.)

گون­ها به‌عنوان يكي از بزرگترين جنس­هاي گياهي جهان بخش قابل توجهي از فلور ايران را شامل مي­شوند هدف از اين تحقيق بررسي تأثير چند پيش تيمار بذر شامل آب مقطر 100 درجه سانتي‌گراد، جيبرلين، خراش­دهي با سمباده، نيترات پتاسيم و سرماي خشك بر ويژگي­هاي جوانه­زني بذر سه گونه گون شامل، Astragalus hamosus وAstragalus microcephalus وAstragalus adscendens و تأثير آن بر برخي خصوصيات رويشي مانند طول ريشه­چه و ساقه­چه بود. به اين منظور بذر گونه‌هاي مورد نظر از رويشگاه­هاي طبيعي آن در مراتع استان اصفهان در سال 1393جمع­آوري گرديد و در آزمايشگاه مركز رشد دانشگاه كاشان در قالب طرح آزمايشي كاملاً تصادفي به‌صورت فاكتوريل مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه استفاده از اين تيمارها مي‌تواند نقش موثري در بهبود صفات جوانه­زني ايفا نمايد. تيمارهاي آب مقطر100 درجه، نيترات پتاسيم و جيبرلين بيشترين تاثير را بر روي درصد جوانه‌زني به‌ترتيب به ميزان 8/11، 6/11 و 12 درصد ، تيمار جيبرلين بيشترين تاثير را بر طول ريشه‌چه به ميزان 5/7 درصد و تيمارهاي جيبرلين، خراش دهي و سرماي خشك بيشترين تاثير را بر طول ساقه‌چه به‌ترتيب به ميزان 7/8، 6/7 و 8 درصد نشان دادند. مقايسه ميانگين سرعت جوانه‌زني به روش دانكن نشان داد كه بين تيمارهاي خواب شكني اختلاف معني‌دار وجود دارد. بيشترين ميزان جوانه­زني مربوط به گونه Astragalus hamosus بود كه در تمام تيمارها مشاهده شد، همچنين طول ساقه­چه و طول ريشه­چه در تيمارهاي مختلف نسبت به شاهد افزايش نشان داد.