رابطه شيوه هاي حل تعارض والدين و سبك هاي دلبستگي با كيفيت زندگي دختران داراي احساس تنهايي

The Relationship between Parental Conflict Resolution Strategies and Attachment Styles with Quality of Life in Adolescent Girls with Loneliness Feeling

زمينه و هدف: احساس تنهايي حالتي ناخوشايند است كه از تفاوت در روابط بين­ فردي كه افراد خواهان آن هستند، نشات گرفته و كيفيت زندگي فرد را تحت تأثير قرار مي ­دهد. اين پژوهش با هدف بررسي رابطه شيوه ­هاي حل تعارض والدين و سبك­ هاي دلبستگي با كيفيت زندگي دختران نوجوان داراي احساس تنهايي انجام شد. روش: اين پژوهش توصيفي، از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش را تمامي دانش ­آموزان دختر در دامنه سني 13 تا 15 سال شهر رشت در سال تحصيلي 94-95 تشكيل دادند. نمونه پژوهش شامل 120 نفر از دانش ­آموزان دختر داراي احساس تنهايي از جامعه مذكور بودند كه به روش نمونه ­گيري خوشه ­اي انتخاب شدند. براي گردآوري داده ­ها از پرسشنامه كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني (1989)، پرسشنامه احساس تنهايي (آشر و همكاران، 1984)، شيوه ­هاي حل تعارض والد- فرزند (اشتراوس، 1990) و مقياس دلبستگي­ بزرگسالان (هاوزن و شيور، 1987) استفاده شد. داده ­هاي پژوهش با استفاده از آزمون ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه تجزيه‌وتحليل شدند. يافته ­ها: بين استدلال پدر و مادر با كيفيت زندگي رابطه مثبت معنادار (0/01>P)، بين پرخاشگري فيزيكي مادر با كيفيت زندگي دختران رابطه منفي معني­داري (0/01>P)، و بين سبك دلبستگي ناايمن با كيفيت زندگي دختران داراي احساس تنهايي، رابطه منفي معني­داري (0/05>P) به دست آمد. نتايج رگرسيون چندگانه نشان داد شيوه ­هاي حل تعارض والدين و سبك دلبستگي به ترتيب 31 (0/01>P)، و 19 (0/05>P) درصد مي ­توانند كيفيت زندگي و احساس تنهايي دختران را پيش­بيني كنند. نتيجه­ گيري: بر اساس يافته­ هاي پژوهش حاضر، شيوه ­هاي حل تعارض والدين و سبك دلبستگي فرزندان در كيفيت زندگي دختران داراي احساس تنهايي نقش داشته و در نتيجه جهت ارتقاء سطح كيفيت زندگي دانش ­آموزان و كمك به بهبود روابط والد فرزند، آموزش شيوه ­هاي صحيح گفتگو، حل تعارض، و شناسايي سبك­هاي دلبستگي مناسب ضروري هستند.

Background and Purpose: Loneliness is an unpleasant state that results from differences in the interpersonal relationships desired by individuals and affects the quality of their life. This study aimed to investigate the relationship between parental conflict resolution strategies and attachment styles and quality of life among adolescent girls with loneliness feeling. Method: It is a descriptive correlational research. The population consisted of all female 13 to 15 year old students in Rasht in the academic year of 2015-2016. A sample of 120 female students with loneliness was selected through cluster sampling method. World Health Organization Quality of Life Questionnaire (1989), Loneliness Questionnaire (Asher et al., 1984), Parent-Child Conflict Tactics Scale (Straus, 1990), and Adult Attachment Scale (Hazen & Shaver, 1987) were used to collect data. Data were analyzed by Pearson correlation coefficient and Multiple Regression Analysis. Results: There was a significant positive relationship between parentchr('39')s reasoning and quality of life (p<0.01), a significant negative relationship between motherchr('39')s physical aggression and the quality of life of the girls (p<0.01), and a significant negative relationship between insecure attachment style and quality of life of girls with loneliness feelings (p<0.05). Multiple regression results showed that parental conflict resolution strategies and attachment styles can predict the quality of life and loneliness feeling of girls 31% (p<0.01) and 19%, respectively. Conclusion: Based on the finding of the present research, it can be concluded parental conflict resolution strategies and children attachment styles play role in the quality of life of girls with loneliness. Therefore, to enhance the studentschr('39') quality of life and to improve parent-child relationships, it is necessary to teach them the correct conversation practices, conflict resolution strategies, and identify appropriate attachment styles.