تأثير پيش تيمار بذر بر شاخص‌هاي جوانه‌زني، رشدي و فيزيولوژيك گياه مرزه (Satureja hortensis) تحت تنش شوري

به‌منظور ارزيابي اثر پيش تيمار بذر بر شاخص‌هاي جوانه‌زني، رشدي و فيزيولوژيك گياه دارويي مرزه تحت تنش شوري پتاسيم كلرايد، آزمايشي در سال 96 به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با چهار تكرار در دانشگاه شاهد اجرا گرديد. تيمارهاي آزمايشي شامل چهار سطح شوري (صفر، 40، 80 و 120 ميلي مولار پتاسيم‌كلرايد) و چهار سطح تيمار پيش تيمار (شاهد، هيدروپرايم، پرايم با جيبرليك اسيد (غلظت 500 پي پي‌ام) و پرايم با پتاسيم‌ نيترات (غلظت 3/0 ميلي‌گرم در ليتر)) بودند. نتايج نشان داد اثر متقابل پيش تيمار و شوري بر درصد، ضريب سرعت، ميانگين مدت زمان جوانه‌زني، طول ريشه، ساقه و گياهچه، كاروتنوئيد و كلروفيل كل معني‌دار بود. با افزايش سطح شوري از درصد و ضريب سرعت جوانه‌زني كاسته شد و در همه تيمارها بيشترين درصد جوانه‌زني مربوط به شوري سطح صفر بود. استفاده از تيمار پتاسيم‌نيترات در همين سطح شوري، درصد جوانه‌زني را نسبت به شاهد، 13 درصد افزايش داد. شوري تاثير منفي بر طول گياهچه داشت و در بين همه تيمارها بيشترين ميانگين‌ها مربوط به تيمار پتاسيم‌-نيترات بود. به‌طوريكه استفاده از آن باعث شد در شوري سطح 80 ميلي‌مولار رشد طول گياهچه نسبت به شاهد 40 درصد افزايش را نشان دهد. كاروتنوئيد و كلروفيل كل نيز با افزايش شوري كاهش و بيشترين مقدار مربوط به آنها در شوري سطح صفر به‌دست آمد كه نسبت به شاهد 26 درصد افزايش نشان دادند. به‌طور كلي نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد كه استفاده از پتاسيم‌‌نيترات در سطوح پايين شوري مي‌تواند تاثير بهتري روي شاخص‌هاي جوانه‌زني و رشدي داشته باشد.