نقش ميانجي سوگيري شناختي در تبيين همبستگي بين سيستم فعال‌سازي رفتاري و سيستم بازداري رفتاري با افسردگي

The Mediating Role of Cognitive Bias in Explaining the Correlation Between Behavioral Activation system and Behavioral Inhibition System with Depression

مقدمه: افسردگي از شايع‌ترين اختلالات رواني است. كاوش عوامل آسيب پذيري اين اختلال و نحوه رابطه اين عوامل با يكديگر همچنان به عنوان مسئله‌ا‌ي اساسي در سلامت رواني مطرح است. هدف از پژوهش حاضر تعيين نقش ميانجي سوگيري شناختي در تبيين همبستگي بين سيستم فعال‌سازي رفتاري و بازداري رفتاري با افسردگي است. روش‌‌كار: روش پژوهش حاضر توصيفي -همبستگي است. جامعه آماري پژوهش شامل دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي اهواز در سال تحصيلي 1396 بود. كه از بين آن‌ها 200 تن با روش نمونه‌گيري نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. جمع‌آوري داده‌هاي پژوهش با "مقياس نگرش‌ ناكارآمد" (Dysfunctional Attitude Scale)(DAS-26) "مقياس‌هاي بازداري/فعال‌سازي رفتاري" (Behavioral Inhibition/Behavioral Activation Scales) (BIS/BAS) و "سياهه افسردگي بك" (Beck Depression Inventory) (BDI-13)، انجام گرفت. نسبت روايي محتوا و پايايـي با محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ انجام شد. بـراي تحليـل داده‌هـا از نـرم افــزار اس پــي اس اس نســخه 21 و ليزرل استفاده شــد. يافته‌ها: الگوي معادلات ساختاري با استفاده از شاخص‌هاي آماري نشان داد بازداري رفتاري داراي همبستگي معنا‌دار بر روي افسردگي (β=0/46, P <0/01) است. همبستگي مستقيم فعال‌سازي رفتاري با افسردگي ضريب بتاي 0/55-=β و همبستگي مستقيم سوگيري شناختي با افسردگي داراي ضريب بتاي 0/42 =β كه هيچ‌كدام در سطح 0/01>P معنا‌دار نيستند. بنابراين، مي‌توان مدعي شد كه الگوي فرضي نسبت به الگوي رقيب، بهتر مي‌تواند روابط بين متغيرهاي پژوهش را تبيين كند. نتيجه‌گيري: سوگيري شناختي يك متغير واسطه‌اي در رابطه فعال‌سازي رفتاري و بازداري رفتاري با افسردگي محسوب مي‌شود و با كنترل اين متغير مي‌توان نقش فعال‌سازي رفتاري و بازداري رفتاري را بر علايم افسردگي كنترل نمود. پيشنهاد مي شود در جريان روان‌درماني با تغيير نحوه‌پردازش اطلاعات، افراد افسرده را بهتر درمان كرد.

Introduction: Depression is one of the most common mental disorders. Exploring the vulnerabilities of this disorder and how these factors relate to each other remains a major issue in mental health. The aim of this study was to determine the mediating role of cognitive bias in explaining the correlation between behavioral activation system and behavioral inhibition with depression. Methods: The present research method is descriptive-correlational. The statistical population of the study included students of Islamic Azad University of Ahvaz in the academic year of 2017. Among them, 200 people were selected by purposive sampling method. Data collection was done through “Dysfunctional Attitude Scale” (DAS-26), “Behavioral Inhibition / Behavioral Activation Scales” (BIS / BAS) and “Beck Depression Inventory” (BDI-13). The content validity ratio and reliability was calculated by calculating Cronbach's alpha coefficient. For the analysis, SPSS. 21 and LISREL software were used. Results: The evaluation of the structural model using statistical indicators showed that behavioral inhibition had a significant correlation on depression (β=0/46, P <0.01). Direct effect of behavioral activation system on major depressive disorder beta coefficient β=-0.55 and the direct effect of cognitive bias on major depressive disorder beta coefficient β=0.42, none of which are significant (p <0.01). So it can be claimed that the hypothetical model can have better relationships than the competing model. Explain among research variables. Conclusions: Cognitive bias is an intermediate variable in relation to behavioral activation and behavioral inhibition with depression, and by controlling this variable, the role of behavioral activation and behavioral inhibition on depressive symptoms can be controlled. It is recommended that psychotherapists be better treated during psychotherapy by changing the way information is processed.