عنوان مقاله :
بررسي اثر ماده موثره (EGCG) epigallocatechin-gallate بر توليد سلول هاي دندريتيك از مونوسيت هاي خون محيطي انساني
عنوان به زبان ديگر :
Effect of Epigallocatechin gallate (EGCG) on Production of Dendritic Cells from Peripheral Blood Monocytes
پديد آورندگان :
مفيد نخعي، محمد علي دانشگاه علوم پزشكي مازندران , محمدي، نبي اله دانشگاه علوم پزشكي مازندران , عابديان كناري، سعيد دانشگاه علوم پزشكي مازندران
كليدواژه :
EGCG , اينترلوكين 35 , اينترلوكين 23
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: سلولهاي دندريتيك، سلولهاي حرفهاي عرضهكننده آنتيژن هستند كه آغازگر و تعديلكننده پاسخهاي ايمني ميباشند. ماده شيميايي epigallocatechin gallate (EGCG) چاي سبز يكي از عوامل سركوبگر تومور شناخته شده است. از آنجايي كه اينترلوكين4 (IL-4) توليد سايتوكاينهاي پيش التهابي را مهار ميكند و EGCG نيز داراي اثر ضد التهابي و تعديلكننده ايمني ميباشد، لذا هدف از اين مطالعه، بررسي اثر EGCG در تمايز مونوسيتها به سلولهاي دندريتيك به عنوان جايگزيني مناسب براي IL-4 بوده است .
مواد و روشها: در اين مطالعه تجربي، سلولهاي تك هستهاي خون محيطي با استفاده از فايكول جداسازي و سلولهاي مونوسيت CD14+ به روش MACS جمعآوري شدند. EGCG در دو غلظت µmol/l 5 و µmol/l 10 اضافه شد. سلولها درروز ششم و هشتم از جهت شاخصهاي تمايزي CD83، HLA-DR و CD11bبه روش فلوسيتومتري ارزيابي شدند. IL-23 و IL-35 نيز در مايع رويي كشت سلولي بررسي شدند.
يافتهها: مولكولهاي CD11b و CD83 در سلولهاي دندريتيك بالغ و نابالغ، تفاوت معنيداري بين دو روش داشت (0/05< P) مولكول HLA-DR در سلولهاي دندريتيك نيز تفاوت معنيداري داشت(05/0< P). IL-23 و IL-35 در مرحله نابالغ نسبت به سلولهاي دندريتيك بالغ تفاوت معنيداري نداشتند ولي در مرحله بالغ بين دو روش تفاوت معنيداري ديده شد (0/05< P).
استنتاج: بر اساس نتايج اين مطالعه، EGCG درمقايسه با IL-4 توانايي تمايز مونوسيتها به سلولهاي دندريتيك نابالغ را دارد و بهنظر ميرسد اين مولكول باعث توليد سلولهايي دندريتيك با خاصيت تولروژنيك نسبت به روش كلاسيك ميشود.
چكيده لاتين :
Background and purpose: Dendritic cells are professional antigen presenting cells that initiate and
modulate immune responses. Epigallocatechin gallate (EGCG) is identified as a prophylactic agent that can
suppress tumor formation. This research aimed at investigating the effect of EGCG on differentiation of
dendritic cells from monocytes and as a potential substitute for IL-4 in this process.
Materials and methods: In this experimental study, blood samples were drawn and peripheral
blood mononuclear cells were isolated using FICOL. The monocytes CD14 + were purified by MACS. EGCG
was added in 5 μmol / l and 10 μmol / l. On days six and eight, the cells were analyzed and differentiation
factors such as CD83, HLA-DR, and CD-b were evaluated using flow cytometry. In addition, IL-23 and IL-35
levels were measured.
Results: CD-11 and CD11b levels in mature and immature dendritic cells were significantly different
between the two paths (P<0.05), HLA-DR levels were also significantly different in dendritic cells (P<0.05).
IL-23 and IL-35 levels in mature and immature dendritic cells were not significantly different, whereas these
levels in mature dendritic cells showed significant differences between the two paths (P<0.05).
Conclusion: This study showed that EGCG compared to IL-4 can initiate monocyte differentiation to
dendritic cells and this molecule can turn monocytes to dendritic cells with tolerogenic qualities compared to
the classic path.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران