عنوان مقاله :
بررسي اثر ليزر كم توان Ga- Al-As بر زيست سازگاري و زيست فعالي داربست كامپوزيتي PLGA-PEG-Hydroxyapatite
عنوان به زبان ديگر :
Effects of Ga-Al-As Laser on biocompatibility and Bioactivity of a PLGA-PEG-Hydroxyapatite composite scaffold
پديد آورندگان :
شهابي، سيما دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشــكدۀ دندانپزشــكي - مركز تحقيقات ليزر در دندانپزشــكي - گــروه مواد دنداني , چيني فروش، نسيم دانشگاه علوم پزشكي تهران - مركز تحقيقات ليزر در دندانپزشــكي , داودي، علي دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشــكدۀ دندانپزشــكي - گــروه مواد دنداني , جهانشيري مقدم، مريم جهــاد دانشــگاهي واحد علوم پزشكي تهران - مركز تحقيقات ليــزر در پزشــكي - گروه پژوهشــي ليزر پزشــكي , كريمي، بتول جهــاد دانشــگاهي واحد علوم پزشكي تهران - مركز تحقيقات ليــزر در پزشــكي - گروه پژوهشــي ليزر پزشــكي , فاطمي، مصطفي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي تهران - جهــاد دانشــگاهي واحد علوم پزشكي تهران - دانشــكدۀ دندانپزشــكي - مركز تحقيقات ليــزر در پزشــكي - گــروه مواد دنداني
كليدواژه :
ليزر كم توان , زيست سازگاري , زيست فعالي , داربست هاي زيست تخريب پذير
چكيده فارسي :
داربستهاي زيستتخريبپذير بههمراه بيوسراميكها زيستسازگاري بسيار خوبي را در بسياري از كاربردهاي مهندسي بافت از خود نشان دادهاند و توانستهاند رشد سلولهاو همچنين سازمانيابي سهبعدي شبهبافتي آنها را سبب گردند، انتظار ميرود ليزرهاي كمتوان بتوانند اين روند را بهبود بخشند.
روش بررسي: در اين مطالعه اثر ليزر كمتوان Ga- Al-As با طولموج 830 نانومتر (و توان خروجي 400mW) از فاصلۀ يك سانتيمتري بهمدت 100 ثانيه در روزبر زيستسازگاري
وزيستفعالي داربست كامپوزيتي PLGA-PEG-Hydroxyapatite در روزهاي 7 و 14 بررسي شده است.
يافته‌ها: برمبناي نتايج بهترتيب بلور هيدروكسيآپاتيت نسبت به كامپوزيت و كوپليمر، زيستسازگاري بيشتري دارند و اين ميزان طي زمان افزايش مييابد. ليزر بر زيستسازگاري هيدروكسيآپاتيت در هر دوزمان اندازهگيري معنيدار است وباعث افزايش آن ميشود ولي اين اثر بر كوپليمر مورد آزمايش بهطوركلي معنيدار نيست. تابش ليزر در كامپوزيت باعث افزايش اندك و معنيدار زيستسازگاري ميگردد همچنين بهترتيب بلور هيدروكسيآپاتيت نسبتبه كامپوزيت و كوپليمر زيستفعالي يا بيواكتيويتۀ بيشتري دارند و باعث افزايش فعاليت آنزيم آلكالنفسفاتاز ميشوند و اين ميزان طي زمان افزايش مييابد هر دوي اين روندها داراي تفاوت معنيدار ميباشند. اما، اثر ليزر بر زيستفعالي يا بيواكتيويتۀ هيدروكسيآپاتيت در هر دوزمان اندازهگيري معنيدار نيست وباعث افزايش آن نميشوداين اثر بر كوپليمر مورد آزمايش نيز بهطوركلي معنيدار نيست. درخصوص كامپوزيت هم ميتوان گفت كه تابش ليزر باعث افزايش اندك زيستفعالي در روز چهاردهم ميگردد ولي اين تغيير مختصر معنيدار نميباشد.بررسي اثر ليزر بهتنهايي نيز بيانگر عدم تفاوت معنيدار در افزايش بقاء و بيواكتيويتۀ سلولها و فعاليت آنزيم آلكالنفسفاتاز در گروه تابش ليزر ميباشد.
نتيجهگيري: تابش دوز و طولموج ليزرمورد آزمون در اين مطالعه ميتواند موجب بهبود زيستسازگاري هيدروكسيآپاتيت و كامپوزيت شود ولي بر كوپليمر بي اثر است. همچنين اين تابش بر بيواكتيويته و ميزان آنزيم آلكالنفسفاتاز سلولها در مجاورت مواد مورد آزمون بيتأثير بوده است.
چكيده لاتين :
This article has no abstract.
