بررسي و مقايسه درمان فراشناختي و درمان رواني-آموزشي خانواده بر عملكرد اجتماعي بيماران دو قطبي

Investigation and comparison meta-cognitive therapy (MCT) and psycho – educational family therapy on social performance in bipolar patients

زمينه و هدف: ماهيت چند بعدي و پيچيده اختلال دو قطبي بررسي و به كارگيري درمان هاي جديد را ايجاب مي كند. هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي درمان فراشناختي در مقايسه با درمان رواني-آموزشي خانواده بر عملكرد اجتماعي بيماران دو قطبي بوده است. مواد و روش‌ها: روش پژوهش از نوع نيمه‌تجربي (پيش آزمون-پس آزمون با گروه گواه) بود. از بين تمام بيماران مبتلا به اختلال دوقطبي مراجعه‌كننده به بيمارستان ها و درمانگاه هاي روانپزشكي شهر اصفهان ،24 نفر به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب و به صورت تصادفي در سه گروه مساوي قرار گرفتند.گروه اول درمان فراشناختي همراه با دارو درماني، گروه دوم درمان رواني آموزشي خانواده همراه با دارو درماني و گروه سوم فقط دارو درماني دريافت كردند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش شامل مصاحبه نيمه ساختاريافته بر اساس معيارهاي تشخيصي DSM-IV-R و مقياس عملكرد اجتماعي بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و با كمك آمار توصيفي و استنباطي و تحليل كوواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: تفاوت بين ميانگين هاي نمرات گروه درمان فراشناختي در مقايسه با گروه رواني-آموزشي خانواده معني‌دار نبود (0/05>p)؛ هم‌چنين بين ميانگين هاي نمرات گروه درمان فراشناختي و گروه رواني- آموزشي خانواده با دارو درماني معني‌دار بود. نتيجه‌گيري: استفاده از درمان فراشناختي و درمان رواني-آموزشي خانواده همراه با دارودرماني اثربخشي درمان را افزايش مي دهد. بنابراين پيشنهاد مي‌شود درمانگران و خانواده‌ها در اين زمينه آموزش ببينند.

Aim and Background: Multidimensional and complex nature of bipolar disorder requires assessment and usage of modern treatments. The aim of this study was to investigate the efficacy of meta-cognitive therapy (MCT) compare to psycho – educational family therapy on Social performance in bipolar patients. Methods and Materials: This was a semi-empirical research with pretest-posttest design, using control group. From among the bipolar woman who had referred to psychological hospitals and clinics in Isfahan city in Iran, 24 patients were selected by purposeful sampling and were divided into three equal groups randomly. The first group received meta-cognitive therapy, second group received psycho-educational family therapy and the third group received drug therapy. The data were gathered using semi-structured interview based on diagnostic and statistical manual of mental disorders (4th edition) criteria and dysfunctional attitudes scale. The data were analyzed by descriptive statistics and covariance with SPSS 16 software. Findings: There wasn’t difference significant between the mean scores of meta-cognitive therapy groups compared with psycho – educational family therapy (p<0.05). Also, there was difference significant between the mean scores of both group meta-cognitive therapy and psycho – educational family therapy compared with drug therapy. Conclusions: using meta-cognitive therapy and psycho – educational family therapy with the drug increases Social performance in bipolar patients. Therefore it is recommended family and therapists trained in this field.