عنوان مقاله :
تأثير لايۀ فلزي آلياژ طلا - نقره بر عملكرد حسگرهاي بيولوژيكي مبتني بر تشديد پلاسمون سطحي
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Au-Ag Alloy Metal Layer on the Performance Biological Sensors Based on Surface Plasmon Resonance
پديد آورندگان :
كشاورز، عليرضا دانشگاه صنعتي شيراز - دانشكده فيزيك , زنگنه زاده، ثريا دانشگاه صنعتي شيراز - گروه فوتونيك- فيزيك
كليدواژه :
بيوحسگر , گرافن , ليگاند , آنالايت , تشديد پلاسمون سطحي
چكيده فارسي :
امروزه، حسگرهاي مبتني بر تشديد پلاسمون سطحي به علت كاربردهاي وسيع در زمينۀ پزشكي، داروسازي و اندازه گيري پارامترهاي شيميايي و فيزيكي بسيار مورد توجه دانشمندان قرار گرفته اند. اين حسگرها براساس تغييرات شيميايي و زيستي در محيط نمونه طراحي مي شوند. در اين مقاله حساسيت حسگر به تغييرات ضريب شكست نمونه مورد بررسي قرار مي‌گيرد.
روش بررسي: در اين تحقيق تأثير به كار بردن آلياژ طلا- نقره در لايۀ فلزي ساختار اين حسگرها به صورت عددي به روش ضرايب بازتاب فرنل كه از رايج ترين و اساسي ترين روش هاي بررسي اينگونه ساختارها هستند، شبيه سازي و بررسي شده است. طرح اصلي با توجه به ساختار كريشمان و استفاده از منشور BK7، لايۀ فلزي و درآخر گرافن بنا نهاده شده است. چشمۀ نوري در اينجا ليزر He-Ne با طول موج8/632 نانومتر مي باشد.
يافته‌ها: نتايج نشان مي دهند كه اثر افزودن لايه هاي فلزي متفاوت (طلا، طلا70 درصد-نقره30 درصد، طلا30 درصد-نقره70 درصد و نقره) در ضخامت هاي مختلف نتايج متفاوتي را به همراه دارد. همچنين تعداد لايه هاي متفاوت گرافن در هركدام از ضخامت هاي فوق و لايه هاي فلزي نتايج گوناگوني ارائه مي دهد كه ميتواند به عنوان يك عامل كنترلي مد نظر قرار گيرد.
نتيجه‌گيري: با بررسي شبيه سازي‌ها و داده‌ها مي‌توان نتيجه گرفت كه حسگرهاي مبتني بر تشديد پلاسمون سطحي بهترين عملكرد را در ضخامت 50 نانومتر دارند. در ضخامت 50 نانومتر به ترتيب لايۀ فلزي طلا، طلا70 درصد- نقره30 درصد برابر با نقره و سپس طلا30 درصد- نقره70 درصد بالاترين حساسيت را دارا هستند.
چكيده لاتين :
This article has no abstract.
