اثرات تجويز دكسمدتومدين همراه با بوپيواكائين داخل نخاعي در بي‌دردي پس از عمل جراحي ارتوپدي فمور و تيبيا: يك مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي دو سويه كور

Effects of administration of dexmedetomidine with intrathecal bupivacaine on analgesia after femoral and tibia orthopedic surgery: A double-blind randomized clinical trial study

داروهاي گوناگوني به عنوان داروهاي كمكي به منظورهاي مختلف از جمله افزايش بي‌دردي،كاهش عوارض بي‌دردي و به طور كلي بهبود كيفيت بي‌حسي به همراه بي‌حس‌كننده‌هاي موضعي مورد استفاده قرار مي‌گيرند. اخيراً استفاده از آلفا 2 آگونيست‌ها مورد توجه قرار گرفته است. يكي از اين داروها، دكس‌مدتومدين است كه اخيراً تحت مطالعه قرار گرفته است. لذا هدف از انجام اين مطالعه اثر بي‌دردي دكس‌مدتومدين به عنوان داروي كمكي با بوپيواكايين در روش بي‌حسي نخاعي در عمل‌هاي جراحي ارتوپدي شكستگي تيبيا و فمور مي‌باشد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي دو سويه كور بر روي 60 بيمار 18 تا 50 سال با كلاس بي‌هوشي I و II كه كانديداي عمل جراحي ارتوپدي شكستگي تيبيا و فمور بودند، صورت پذيرفت. بيماران به صورت تصادفي به دو گروه مداخله: 12/5 ميلي‌گرم بوپيواكايين (2/5 سي‌سي) و 5 ميكروگرم دكس‌مدتومدين (0/5 ميلي‌ليتر) و شاهد:12/5ميكروگرم بوپيواكايين و نيم ميلي‌ليتر نرمال سالين تقسيم شدند. فشار خون سيستوليك، دياستوليك و متوسط شرياني و تعداد نبض در زمان‌هاي قبل از بي‌حسي اسپاينال، بعد از بي‌حسي و سپس هر 15 دقيقه تا اتمام عمل جراحي و در زمان ريكاوري ثبت گرديد. در زمان‌هاي 2، 8،4، 12 و 24 ساعت پس از عمل، بيماران از نظر ميزان درد، ميزان تجويز مخدر طي 24 ساعت پس از عمل و زمان تجويز اولين ضد درد مورد ارزيابي قرار گرفتند. يافته‌ها: بين دو گروه بوپيواكائين-نرمال سالين و بوپيواكائين-دكس‌مدتومدين از لحاظ فشارخون سيستول و دياستول در زمان‌هاي 15، 30، 45 و 60 دقيقه در حين عمل جراحي، تفاوت معني‌دار وجود داشت (P<0.05). از لحاظ فراواني درد بين دو گروه گروه بوپيواكائين-نرمال سالين و بوپيواكائين-دكس‌مدتومدين در زمان‌هاي 4، 8 و 24 ساعت بعد از عمل تفاوت آماري معني‌داري مشاهده شد (P<0.05). نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه افزودن 5 ميكروگرم دكس‌مدتومدين به بوپيواكايين در روش بي‌حسي نخاعي باعث طولاني شدن زمان بي‌دردي، كاهش شدت درد، كاهش نياز به مخدر بعد از عمل مي‌شود. اين دارو در مقايسه با ساير داروهاي مورد استفاده حتي در دوز بالاتر خطر سركوب تنفسي ندارد. بنابراين به نظر مي‌رسد دكس‌مدتومدين مكمل مناسبي براي اضافه شدن به بوپيواكايين براي كم كردن دردهاي بعد از عمل جراحي مي‌باشد.

Various drugs are used as adjuvants for various purposes such as increasing analgesia, reducing analgesic complications and generally improving the quality of anesthesia with topical anesthetics. The use of alpha-2 agonists has recently been considered. One of these drugs is dexmedetomidine, which has been studied recently. The aim of this study was to evaluate the effect of dexmedetomidine as an adjunct to bupivacaine in spinal anesthesia in femoral fracture orthopedic surgery. Materials and Methods: This double-blind randomized clinical trial study was performed on 60 patients 18-50 years old with Class I and II anesthesia who were candidates for tibia and femur orthopedic fracture surgery. Patients were randomly divided into two groups of intervention: 12.5 mg bupivacaine (2.5 cc) and 5 µg dexmedomidine (0.5 ml) and control group: 12.5 mg bupivacaine and 0.5 ml normal saline. Systolic, diastolic, and mean arterial blood pressure and pulse counts were recorded before spinal anesthesia, after anesthesia and then every 15 minutes until surgery and at recovery time. At 2, 8, 4, 12, and 24 hours postoperatively, patients were evaluated for pain, opioid administration during the first 24 hours, and the time of first analgesic administration. Results: There was a significant difference between the bupivacaine-normal saline and bupivacaine- dexmedetomidine groups in terms of systolic and diastolic blood pressure at 15, 30, 45 and 60 minutes during surgery (P<0.05). There was a significant difference in the frequency of pain between the Bupivacaine-Normal Saline and Bupivacaine- dexmedetomidine groups at 4, 8 and 24 hours postoperatively (P<0.05). Conclusion: The results of this study showed that addition of 5 μg dexmedetomidine to bupivacaine in spinal anesthesia method prolonged analgesia time, decreased pain intensity, decreased postoperative opiate requirement. Conspicoiusly, there was no risk of respiratory suppression even at higher doses than other medicines used. Conclusively, dexamethasone seems to be an appropriate supplement to be added to bupivacaine to reduce postoperative pain.