اثربخشي مداخله دلبستگي محور بر كاهش تنيدگي والديني مادران داراي كودكان مبتلا به اختلال نافرماني مقابله‌اي

Effectiveness of Attachment-Based Intervention Model on Reducing the Parenting Stress in the Mothers of Children with Oppositional Defiant Disorder

زمينه و هدف: كودكان مبتلا به اختلال‌هاي رفتاري داراي رفتارهايي هستند كه بر افراد و محيط پيرامون شان، تأثير منفي مي‌گذارند و مشكلات زيادي براي والدين و ساير اعضاي خانواده خود ايجاد مي­ كنند. در اين راستا هدف پژوهش حاضر، تعيين اثربخشي مدلي از مداخله دلبستگي­ محور بر كاهش تنيدگي والديني مادران داراي كودكان مبتلا به اختلال نافرماني مقابله‌اي بود. روش: روش پژوهش نيمه­تجربي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه و پيگيري دو ماهه بود. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل تمامي مادران دانش‌آموزان پسر مقطع ابتدايي مبتلا به اختلال نافرماني مقابله­ اي ارجاعي به مركز مشاوره آموزش و پرورش گنبد كاووس در سال 1396 بود كه 20 نفر از آنها بر اساس ملاك‌هاي ورود و خروج به مطالعه انتخاب شده و به‌ صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (10 مادر) و گواه (10 مادر) جايدهي شدند. گروه آزمايش مدل مداخله دلبستگي ­محور را به‌ صورت هفتگي در 8 جلسه 90 دقيقه‌اي دريافت كردند، ولي گروه گواه هيچ مداخله اي دريافت نكرد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل واريانس اندازه‌گيري مكرر تحليل شدند. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش تفاوت معناداري را بين عملكرد دو گروه آزمايش و گواه در تنيدگي والديني مادران (17/35=F، 0/001=P) و نافرماني مقابله‌اي (17/65=F، 0/001=P) در مرحله پس‌آزمون و پس از دو ماه پيگيري نشان داد. نتيجه‌گيري: درمان دلبستگي مادران راهبردهاي كارآمد و سودمندي را براي بهبود عملكرد رابطه والد-كودك و درمان مشكلات رفتاري كودكاني كه از مشكلات دلبستگي رنج مي‌برند، در اختيار والدين و مراكز روان‌درماني كودكان قرار مي‌دهد.

Background and Purpose: Children with behavioral disorders display behaviors that may negatively impact on the people and the environment around them and cause numerous problems for their parents and other family members. Therefore, this research was conducted to investigate the effectiveness of an attachment-based intervention model on reducing the parenting stress in mothers of children with oppositional defiant disorder. Method: This study was a quasi-experimental pretest-posttest control group design with 2-month follow-up. The population included the mothers of all primary school boys with oppositional defiant disorder who had been referred to the consultation center of the Education Administration of Gonbad Kavoos city in 2017. Twenty of them were selected based on the inclusion and exclusion criteria and randomly assigned to either the experimental (n=10) or the control group (n=10). The experimental group received eight 90-min sessions of attachment-based intervention model (once per week), whereas the control group underwent no intervention. Data were analyzed by repeated measures ANOVA. Results: Findings showed a significant difference between the experimental and control groups in terms of maternal parenting stress (F = 17.35, P = 0.001) and oppositional defiance (F = 17.65, P = 0.001) in the posttest and after two-month follow up. Conclusion: Maternal attachment therapy provides parents and children psychotherapy centers with effective parenting strategies for improving the functioning of the parent-child relationship and treating the behavioral problems of children suffering from attachment problems.