عنوان مقاله :
بررسي اثر تركيب فنولي پاراكوماريك اسيد بر سلول هاي ملانوماي انساني تحت تابش انرژي هاي مختلف ليزر كم توان
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Para-Coumaric Acid as Phenolic Compound on Human Melanoma Cancer Cells under Different Low Level Irradiation
پديد آورندگان :
محمدي، مريم دانشگاه آزاد اســلامي - واحد تهران شمال، تهران - دانشــكدۀ علوم زيســتي - گروه بيوشــيمي , خرسندي، خاطره جهاد دانشگاهي واحد علوم پزشكي تهران - مركز تحقيقات ليزر در پزشكي - پژوهشكدۀ يارا - گروه پژوهشــي فتوديناميك , كيان مهر، زهرا دانشگاه آزاد اســلامي - واحد تهران شمال، تهران - دانشــكدۀ علوم زيســتي - گروه بيوشــيمي
كليدواژه :
پلي فنول ها , پاراكو ماريك اسيد , ليزر كم توان درماني , LLLT , سلول سرطاني ملانوماي انساني
چكيده فارسي :
ملانوما به نوعي از سرطان پوست با منشأ سلول هاي ملانين دار مي گويند كه با مرگ و مير بالا همراه است. اگرچه در حال حاضر روش هاي درمان براي ملانوم بدخيم شامل برداشت با جراحي، شيمي درماني، پرتو درماني و ايمونوتراپي مي باشد، ولي اين گونه درمان ها اغلب با عوارض شديد همراه هستند. يكي از مهمترين استراتژي ها در درمان سرطان هاي مختلف، استفاده از تركيبات با منشأ گياهي است. تركيبات فنولي يك دستۀ عمده از آنتي اكسيدان هاي طبيعي در گياهاني هستند كه فعاليت هاي بيولوژيكي مهمي مانند اثرهاي آنتي اكسيدان و ضد سرطاني دارند. ليزر كم توان درماني نوعي روش درماني نوين در كاهش درد و التهاب مي باشد. در رابطه با اثر ليزر كم توان برروي سلول هاي سرطاني مطالعات كمي صورت گرفته است. در اين مطالعه اثر تركيب فنولي پارا كوماريك اسيد بر سلول هاي سرطاني ملانوماي انساني در حضور تابش هاي انرژي هاي مختلف ليزر كم توان بررسي شد.
روش بررسي: سلول هاي سرطاني ملانوماي انساني (ردۀ A375) در معرض تابش ليزر كم توان با طول موج 660 نانومتر با انرژي J/cm2 3 قرار گرفت و سپس با غلظت هاي مختلف پارا كوماريك اسيد (g/mLµ100-0) بهمدت 24 ساعت تيمار شد. سپس اثر ليزر كم توان و پاراكوماريك اسيد بر بقاي سلول ها بررسي شد. همچنين اثر تابش انرژي هاي مختلف ليزر كم توان ) 1، 2، 3 و6J/cm2 ) بر سلولها در عدم حضور و حضور غلظت IC50از پاراكوماريك اسيد (g/mlµ 400 با استفاده از تست MTT و ميكروسكوپ نوري اينورت بررسي شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه پيش تيمار با ليزر كم توان و سپس تيمار با پاراكوماريك اسيد بقاي سلول هاي سرطاني ملانوما را نسبت به حالت تاريكي كاهش مي دهد. با افزايش انرژي هاي مختلف تابش در عدم حضور پاراكوماريك اسيد، مرگ سلولي مشاهده نشد و فقط در دوز انرژي تابش بالا يعني J/cm2 6، بقاء سلولي مقدار كمي نسبتبه حالت كنترل كاهش داشت. درحاليكه با افزايش دوز تابش در حضور غلظت g/mlµ 400 از پاراكوماريك بقاء سلولي به مقدار قابل توجهي كاهش پيدا كرد. بررسي مورفولوژي سلولها با استفاده از ميكروسكوپ اينورت نوري نيز نتايج حاصل از روش MTT را تأييد كرد.
نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد كه ليزر كم توان به تنهايي باعث مرگ و مير سلول هاي سرطاني ملانوما نمي شود. اما استفاده از ليزر كم توان به همراه پاراكوماريك اسيد باعث كاهش بقاء سلول ها مي شود. با افزايش دوز تابش انرژي، ميزان بقاء سلول در غلظت IC50پاراكوماريك اسيد كاهش مي يابد.
چكيده لاتين :
This article has no abstract.