رابطه صلاحيت باليني و مهارت‌هاي ارتباطي پرستاران با اضطراب والدين نوزادان و كودكان بستري

The Relationship of Clinical Competence and Communicational Skills of Nurses with Parents' Anxiety during their Neonate/Child Hospitalization

مقدمه: صلاحيت باليني و مهارت‌هاي ارتباطي پرستار با بيمار و ساير اعضاي تيم درماني يكي از مهمترين عوامل مؤثر بر افزايش رضايتمندي بيماران و ارتقاء نتايج بهداشتي - درماني مي‌باشد. هدف اين مطالعه، تعيين رابطه صلاحيت باليني و مهارت‌هاي ارتباطي پرستاران با اضطراب والدين نوزادان وكودكان بستري در بيمارستان‌هاي استان بوشهر در سال 1397 بود. روش كار‌: در اين مطالعه مقطعي از نوع همبستگي، پرستاران به شيوه تمام شماري انتخاب شدند. بدين منظور همه پرستاران شاغل در بخش‌هاي كودكان، نوزادان و اورژانس اطفال بيمارستان هاي بوشهر وارد مطالعه شدند. والدين نوزادان و كودكان بستري در اين بيمارستان‌ها نيز به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوري داده ها از مقياس صلاحيت باليني مرتوجا، مقياس مهارت‌هاي ارتباطي بارتون ـ جي و پرسشنامه اضطراب آشكار و پنهان STAI استفاده شد. داده‌ها با نرم افزار spss.V.19 و آزمون همبستگي اسپيرمن تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: ميانگين نمره صلاحيت باليني، مهارت ارتباطي و اضطراب والدين كودكان به ترتيب 12/81 ± 77/26، 8/42 ± 62/52 و 18/12 ±86/74 به دست آمد. بين رتبه بيمارستان‌ها از لحاظ صلاحيت باليني پرستاران و نمره كل اضطراب والدين ارتباط آماري معكوس و معني‌دار وجود داشت (R= -0/363, P<0/001). هرچند بين نمره كلي مهارت هاي ارتباطي پرستاران و نمره كل اضطراب والدين ارتباط آماري معني‌داري ديده نشد (R= -0/102, P=0/232) اما بين حيطه مهارت هاي كلامي پرستاران با نمره اضطراب والدين يك رابطه معكوس و معني دار وجودداشت (R= -0/217, P=0/010). نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه هرچه صلاحيت باليني و مهارت هاي كلامي ارتباطي پرستاران بيشتر باشد، اضطراب والدين كودكان بستري كمتر خواهد بود. مديران پرستاري با انتخاب پرستاران با صلاحيت و داراي مهارت هاي كلامي خوب در بخش هاي نوزادان و اطفال، مي توانند زمينه اي را فراهم نمايند كه والدين جز در مورد بيماري فرزندشان، نگراني ديگري نداشته باشند.

Introduction: Both clinical competence and communication skills of nursing staffs have been shown to play important roles in developing effective nurse/patient relationships. Here, we attempt to clarify whether the clinical comptenece and communication skills of nurses could improve the parents’ anxiety during the hospitalization of their neonate or child in pediatric centers in Booshehr province within the year of 2018. Methods: In this cross-sectional, correlational study, the nurses were selected among those whom worked in pediatric, neonatal and pediatric emergency wards using the census sampling method and the parents were selected by convenience sampling method among those parents whose infant/child had been admitted to the pediatric centers in the Booshehr province within the year of 2018. The Nurse Competence Scale, Barton-J Communication Skills Scale, and STAI Anxiety Inventory tools were used to collect data and spss.V.19 software and Spearman correlation test were used in analysis. Results: The mean score of clinical competence, communication skills and parent anxiety were obtained 77.26 ± 12.81, 62.52 ± 8.42 and 86.74 ± 18.12, respectively. There was a significant inverse relationship between hospital rank of nurses› clinical competence and total anxiety score of parents (r = -0.363, p value <0.001). No significant relationship was observed between total communication skills of nurses and total anxiety score of parents (r = -0.102, p value = 0.223) but there was a significant inverse relationship between verbal skills category and total anxiety score (r = -0.217, p value = 0.010). Conclusions: According to these findings, the higher the clinical competence and verbal communication skills of nurses, the lower the anxiety of parents of hospitalized children. By selecting qualified nurses with good verbal skills in the neonatal and pediatric wards, nursing managers can provide a basis to reduce the anxiety of parents which also helps nursing staffs to be more focused.