بررسي خدمات فوق برنامه‌ي كتابخانه‌هاي‌ سازمان فرهنگي هنري ‌شهرداري تهران

هدف: اين پژوهش خدمات جنبي كتابخانه‌هاي وابسته به كتابخانه‌هاي ­سازمان فرهنگي هنري ­شهرداري و تعيين جايگاه آن به منظور تشويق افراد در مراجعه به كتابخانه ها را بررسي مي‌كند. روش پژوهش: تحقيق حاضر از نظر روش، پيمايشي توصيفي و از نظر نوع پژوهش، كاربردي است. جامعه تحقيق، مخاطبان كتابخانه‌هاي سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران شامل مراجعان، كاركنان و مديران بوده كه تعداد 386 نفر ازطريق نمونه­گيري تصادفي انتخاب شدند. ابزار گردآوري پژوهش، پرسش‌نامه محقق ساخته و مصاحبه بوده كه مراتب روايي ابزار، مورد تأييد كارشناسان وخبرگان حوزه قرار گرفته و پايايي آن نيز با استفاده از آلفاي كرونباخ كه تقريبا بيشتر از 7/0 محاسبه شد، مورد تأييد نهايي قرار گرفت. به منظور بررسي و تحليل داده­ها و توزيع آنها، از آزمون كولموگروف – اسميرنوف بهره برده و همچنين با توجه به نرمال نبودن داده ها، براي بررسي فرضيه ها، از آزمون رتبه علامت وبلكاكسون استفاده شده و در نهايت براي تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم افزار اس. پي. اس. اس. 20 استفاده شده است. يافته‌ها: از ميان پنج برنامه مورد بررسي، توجه به برنامه فرهنگي-هنري با فراواني 33/1 درصد از ديد مراجعان ضروري­تر قلمداد شده و به ترتيب ساير برنامه‌ها مانند برنامه رفاهي با 23/1 درصد، برنامه آموزشي با 21/9 درصد، برنامه تخصصي - هويتي با 17/8 درصد و برنامه علمي پژوهشي با 4/1 درصد از ديد مخاطبان رتبه‌هاي بعدي را به خود اختصاص دادند. نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه مطابق فرضيه‌هاي ارائه شده، ارائه خدمات جنبي در كتابخانه هاي سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران در سطح پاييني بوده و تأثيري چنداني در تشويق عادت به مطالعه و مراجعه به كتابخانه نداشته است.

Purpose: The present study aims to investigate the audience’s view of the peripheral libraries and libraries of Tehran Municipality to determine its position in encouraging people to visit libraries. Methodology: The study was a survey. A questionnaire was used to collect data. The population of this study consisted of 386 members of the Tehran Municipal library patrons, employees, and managers. For data analysis, software SPSS 20 was used. Findings: Of the five programs examined, the cultural, artistic vision with the frequency of 33.1 was considered more important clients. Other programs such as welfare facilities with 23.1, with 21.9 curriculum, special programs identity with 17.8 and 4.1 of the members of the scientific program were followed. Conclusion: The results show that under the hypotheses of the proposed service level was low peripheral libraries Cultural Organization of Tehran Municipality and to encourage the habit of going to the library to study and had no effect.