مقايسه تأثير هشت هفته تمرين‌ هوازي در آب همراه با مصرف چاي سبز و بدون آن بر برخي عوامل ‌انعقادي در زنان يائسه غير‌فعال

Comparison of the effect of eight weeks of aerobic exercise in water with and without green tea consumption on some coagulation factors in inactive postmenopausal women

مقدمه و هدف: بيماري‌هاي قلبي- عروقي به ويژه بيماري عروق كرونر قلب از مهمترين علل نهايي مرگ در زنان است. هدف از انجام اين تحقيق بررسي تأثير هشت هفته تمرين هوازي در آب با و بدون مصرف چاي ‌سبز بر برخي عوامل ‌انعقادي خون زنان ‌يائسه غيرفعال بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع نيمه تجربي است. 27‌ زن يائسه چاق و غيرفعال به طور تصادفي به سه ‌گروه تقسيم شدند. گروه تمرين (9‌ نفر با ميانگين وزن 9/1± 68/93 كيلوگرم)، گروه مكمل (8‌ نفر با ميانگين وزن 10/8± 76/9 كيلوگرم) و گروه تمرين+مكمل (10 ‌‌نفر با ميانگين وزن 10/± 73/73 كيلوگرم). برنامه تمرين ‌هوازي به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 45-60 دقيقه با شدت 55-75 درصد ضربان قلب بيشينه اجرا شد. گروه مكمل به مدت 8 هفته، روزانه 3 نوبت 200 ميلي‌ليتر چاي سبز دريافت مي‌كردند. قبل و بعد از پروتكل تمريني و مكمل دهي، نمونه خوني جمع‌آوري و ميزان تغييرات سطوح پلاسمايي فيبرينوژن، تعدادپلاكت، PT و PTT اندازه‌گيري شد. براي تحليل داده‌ها از نرم افزار SPSS نسخه 16 و در سطح معناداري 0/05≥p استفاده شد. نتايج: بر‌ مبناي يافته‌هاي پژوهش، تغييرات در متغيرهايPT و تعدادپلاكت در هيچ يك از سه گروه معنادار نبوده است (0/05 ) فيبرينوژن در هر سه‌ گروه افزايش يافت كه اين افزايش تنها در گروه چاي سبز معنادار بود. همچنين تغييرات بين گروهي در اين فاكتور معنادار بود. PTT در هر سه ‌گروه كاهش يافت كه اين كاهش در گروه چاي ‌سبز معنادار بود. نتيجه‌گيري: مصرف چاي سبز به شيوه تحقيق حاضر، سبب افزايش انعقاد خون مي‌گردد. با توجه به اهميت هموستئاز خون و نتايج نامطلوب ناشي از به هم خوردن تعادل سيستم‌هاي انعقاد و فيبرينوليز به نظر مي‌رسد هرگونه مكمل‌دهي بايد از نظر تأثيري كه بر تعادل هموستاتيك و فعاليت سيستم‌هاي زير مجموعه آن دارد تحليل گردد.

Background and Objective: Cardiovascular disease, especially coronary heart disease, is one of the leading causes of death in women. This study aimed to evaluate the effect of eight weeks of aerobic exercise in the water with and without consumption of green tea on some blood coagulation factors in inactive postmenopausal women. Materials and Methods: The present study is quasi-experimental. 27‌ obese and inactive postmenopausal women were randomly divided into three groups: exercise group (9 subjects with a mean weight of 68.93±9.1 kg), supplement group (8 subjects with a mean weight of 84.9±17.5 kg) and exercise+supplement group (10 individuals with mean weight of 73.73±10.1 kg). The aerobic exercise program was performed for 8 weeks, 3 sessions per week, and each session for 45-60 minutes with an intensity of 55-75% of maximum heart rate. The supplement group received 200 ml of green tea 3 times daily for 8 weeks. Before and after the training and supplementation protocol, blood samples were collected and changes in plasma fibrinogen levels, platelet count, PT, and PTT were measured. For data analysis, SPSS software version 16 was used at a significance level of p < 0.05. Results: Based on the research findings, changes in PT variables and platelet count were not significant in any of the three groups (p < 0.05). Fibrinogen increased in all three groups, which was significant only in the green tea group. PTT decreased in all three groups, which was significant in the green tea group. Conclusion: Consumption of green tea in the present study increases blood coagulation. Given the importance of blood homeostasis and the adverse effects of disturbing the balance of coagulation and fibrinolysis systems, it seems that any supplementation should be analyzed in terms of its effect on hemostatic balance and the activity of its subsystems.