عنوان مقاله :
تغييرات بيان ژن LXRα، GLUT2 كبدي و مقاومت به انسولين پس از تمرين هوازي در موش هاي نر ديابتي نوع 2
عنوان به زبان ديگر :
Changes of LXR α, GLUT2 genes expression in liver and insulin resistance after aerobic training in type 2 diabetic rats
پديد آورندگان :
گاييني، عباسعلي دانشگاه تهران - گروه فيزيولوزي ورزش، تهران , رمضاني، نسرين دانشگاه تهران - گروه فيزيولوزي ورزش، تهران , شفيعي نيك، ليلا دانشگاه تهران - گروه فيزيولوزي ورزش، تهران
كليدواژه :
ديابت , تمرين هوازي , انسولين , RT-PCR
چكيده فارسي :
هدف: گيرنده ايكس آلفا در متابوليسم گلوكز نقش دارد. از طرف ديگر، انتقال گلوكز در كبد توسط انتقال دهنده شماره 2 گلوكز انجام مي شود. بنابراين اين پژوهش با هدف بررسي تغييرات بيان ژن هاي گيرنده ايكس آلفا، انتقال دهنده شماره 2 گلوكز كبدي و شاخص مقاومت به انسولين پس از 8 هفته تمرين هوازي در موش هاي صحرايي نر ديابتي نوع2 طراحي شد.
روششناسي: هجده سر موش صحرايي نر 8 هفته اي (با ميانگين و انحراف معيار وزني 1/13±6/233 گرم) به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. موش ها با استفاده از داروي نيكوتين آميد و استرپتوزوتوسين ديابتي شدند. پنج روز پس از تزريق، تست ديابت با نوار قند خون انجام شد. موش هاي با سطح گلوكز 126-400ميلي گرم/ دسي ليتر به عنوان نمونه انتخاب شدند. موش ها در دو گروه كنترل و تمرين قرار گرفتند. برنامه تمريني 8 هفته اي شامل دويدن با سرعت 10-25 متر/دقيقه، شيب 5%، به مدت 15-40 دقيقه و 5 جلسه در هفته بود.
يافتهها: القاي ديابت باعث افزايش وزن(001/0p=) موش ها شد. وزن عضله نعلي(001/0p=) و مقادير هموگلوبين گليكوزيله(000/0p=) در گروه تمرين بطور معنادار بيشتر و مقادير گلوكز(0001/0p=)، انسولين(002/0p=) و شاخص مقاومت انسوليني(002/0p=) در گروه تمرين بطور معناداري كم تر بود. تفاوت معناداري در بيان ژن هاي انتقال دهنده گلوكز و گيرنده ايكس آلفا بين دو گروه پس از مداخله تمريني مشاهده نشد.
نتيجهگيري: به نظر مي رسد 8 هفته تمرين هوازي با شدت 60-80 درصد VO2max مي تواند تغييرات متابوليكي مثبت در موش هاي ديابتي نوع2 ايجاد كند اما در بيان ژن هاي انتقال دهنده گلوكز و گيرنده ايكس آلفا كبدي تغييري ايجاد نمي كند.
چكيده لاتين :
Aim: Background: The liver xα receptor (LXRα) participates in glucose metabolism. On the other hand, glucose transfer in liver by glucose transporter 2 (GLUT2). Therefore, this study was designed to examine the changes of LXRα, GLUT2 genes expression in liver and insulin resistance after 8 weeks of aerobic training in type 2 diabetic rats.
Method: Eighteen male 8-weeks-old Wistar rats were selected as research sample. Diabetes was induced by nicotinamide and streptozotocin. Five days after diabetes induction, fasting blood glucose was measured using blood glucose strips. Rats with fasting blood glucose between 126-400 mg were selected as diabetic. Rats were divided into two groups: control and training. The training program was running with the speed of 10–25 m/min for 15-40 min/day, 5% slope, 5 days a week for 8 weeks.
Results: Diabetes induction resulted in significant increase in body weight (p=0.001). Training group had higher muscle weight (p=0.001) and HbA1c (p=0.001) but lower glucose (p=0. 001), insulin (p=0.002) and insulin resistance index (p=0.002). LXRα and GLUT2 gene expressions were not different significantly.
Conclusion: It seems that 8 weeks aerobic training with 60-80% of vo2max can induce some positive metabolic changes in diabetic rats but did not induce any significant changes in LXRα and GLUT2 genes expression in liver tissue.
عنوان نشريه :
سوخت و ساز و فعاليت ورزشي