اثر تمرين هوازي قبل و بعد از وعده غذايي بر گرلين آسيل دار ناشتايي، انرژي دريافتي روزانه و هزينه انرژي يك جلسه فعاليت مردان داراي اضافه وزن

Effect of aerobic training before and after a meal on serum acylated ghrelin level, daily energy intake and single exercise energy expenditure in overweight men

هدف: در اين تحقيق تاثير يك جلسه تمرين قبل و بعد از ناهار بر مقدار گرلين آسيل­دار سرم، انرژي دريافتي روزانه و هزينه انرژي فعاليت مقايسه شد. روش‌شناسي: 30 مرد داراي اضافه‌وزن (با ميانگين و انحراف معيار سن 54/3 ± 20/25 سال، شاخص توده بدني 64/3 ± 96/27 كيلوگرم بر متر مربع، وزن 80/5 ± 20/83 كيلوگرم) در يك طرح نيمه‌تجربي به شكل تصادفي به سه گروه ده نفري شامل تمرين قبل از ناهار، تمرين بعد از ناهار و كنترل تقسيم شدند. گروه‌هاي تجربي به مدت هشت هفته (سه جلسه ‌در هفته)، تمرين ‌هوازي (25-40 دقيقه با شدت FATmax) را يك ساعت قبل ناهار و يا دو ساعت بعد از ناهار اجرا كردند. مقدار هزينه انرژي فعاليت، كالري دريافتي روزانه و گرلين آسيل‌دار ناشتايي سرمي در پاسخ به يك جلسه ورزش در پيش آزمون و پس‌آزمون، به‌عنوان داده‌هاي تحقيق اندازه‌گيري شدند. يافته‌ها: يك جلسه تمرين قبل و يا بعد از ناهار، گرلين آسيل‌دار سرم (001/0 p≤)، هزينه انرژي يك جلسه فعاليت (001/0 p≤) و كل كالري دريافتي روزانه (003/0 p≤) (افزايش جبراني در دريافت غذا كه دستيابي به كاهش وزن مورد انتظار از تمرين را كمتر مي‌كند) را افزايش مي‌دهد. بااينحال، انجام تمرين قبل از ناهار، افزايش بيشتري در گرلين آسيل‌دار سرم (001/0 p≤) و هزينه انرژي يك جلسه فعاليت(001/0 p≤) ايجاد مي‌كند. نتيجه‌گيري: اگر هدف فقط كاهش اشتها باشد، به نظر مي‌رسد كه بايد تمرين بعد از صرف غذا انجام شود و اگر هدف افزايش هزينه انرژي هر جلسه تمرين باشد، بهتر است تمرين قبل از صرف غذا انجام شود.

Aim: In this study the effects of a single training session of overweight men before and after a meal on serum acetylated ghrelin levels, daily energy intake and the exercise energy expenditure were compared. Method: In this semi experimental study, 30 overweight men (Mean and SD age of 25.2±3.54 years, BMI 27.96±3.64 kg/m2, weight 83.2±5.8 kg) were randomized into three groups (n = 10) including before lunch training, post lunch training and control. Experimental groups performed eight weeks, three sessions/wk of aerobic training sessions, consisted of 25 to 40 min of treadmill running and/or cycling at maximal fat oxidation intensity, either an hour prior to or two hours after a meal. Exercise energy expenditure, daily caloric intake and fasting serum acylated ghrelin levels in response to a single exercise session were measured as data in both pre and post-test occasions. Results: A single training session either pre or post lunch meal increases serum acylated ghrelin level (P≤ 0/001), exercise energy expenditure (P≤ 0/001) and daily caloric intake (P≤ 0/001); indicating a compensatory energy intake which lowers the expected exercise-induced weight loss. However, pre meal exercise leads to more remarkable increases in exercise energy cost (P≤ 0/001) concomitant with an elevated fasting serum acylated ghrelin levels (P≤ 0/001). Conclusion: If appetite suppression is the only goal for exercise, it seems that exercise training should be performed after meals, and if maximizing each session’s energy cost is the case, it is better to practice before meals.