طراحي و اعتبارسنجي الگوي درس كارآفريني براي دورۀ كارشناسي آموزش ابتدايي مبتني بر ويژگي‌هاي ذهني رواني كارآفرينان آموزشي

Design and Evaluation of Entrepreneurship-Course Model based on Mental-psychological Characteristics of educational entrepreneurs for B.A. of Elementary Education

هدف از انجام اين تحقيق، طراحي الگوي درس كارآفريني در دورة كارشناسي آموزش ابتدايي مبتني بر ويژگي‌هاي ذهني- رواني كارآفرينان آموزشي و ارزشيابي آن از منظر متخصصان ذي‌ربط بود. اين ‌تحقيق به لحاظ هدف كاربردي، به لحاظ ابزار از نوع ارزشيابي و روش انجام آن زمينه‌اي بود. جامعه آماري مورد مطالعه شامل كليه متخصصان برنامه‌ريزي درسي و متخصصان كارآفريني شاغل در دانشگاه‌هاي دولتي شهر تهران بود. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 182 نفر انتخاب شد. ابزار جمع آوري داده‌ها پرسش‌نامه محقق ساخته است كه بر اساس الگوي برنامه درسي كارآفريني طراحي و براي تجزيه و تحليل داده‌ها از شاخص‌هاي آمار توصيفي و آمار استنباطي (خي دو) استفاده شد. براي طراحي الگوي برنامه‌ درسي كارآفريني ابتدا مولفه‌هاي كارآفريني شامل سه مولفه دانش، نگرش و مهارت استخراج و عناصر برنامه درسي شامل اهداف، محتوا، روش تدريس و روش ارزشيابي، بر اساس هر مولفه تنظيم گشت. نتايج كلي تحقيق نشان داد تمامي عناصر برنامه درسي كارآفريني يعني هدف، محتوي، روش تدريس و روش ارزشيابي از ديدگاه متخصصان برنامه درسي و كارآفريني مورد تاييد است و بين نظريه هاي اين گروه ها تفاوت معناداري وجود نداشت. در نتيجه براي ايجاد رشد اقتصادي و نوآوري در مشاغل مختلف، افزايش شهروندان شاد و توانا در حل مسائل و موضوعات درازمدت، داشتن سلامت فكري و روحي، درك فرصت‌ها و خلاءها، ارائه «درس كارآفريني» با توجه به ويژگي‌هاي ذهني- رواني كارآفرينان آموزشي به عنوان يك واحد اجباري در رشته آموزش ابتدايي ضروري است.

The purpose of this study was to develop a pattern and evaluate an entrepreneurship curriculum model to elementary education course based on the mental-psychological characteristics of educational entrepreneurs for undergraduate students. The present study was a mix-method research in which we developed a conceptual model and then tested it using survey data. The sampling framework of this study included all curriculum and entrepreneurship specialists working in state universities in Tehran; according to Morgan table, 182 participants including 73 entrepreneurship professionals and 109 curriculum specialists were selected. The data gathering was perormed using a self-developed questionnaire while fro data analysis, descriptive statistics and inferential statistics (chi-square test of homogeneity) were used. In addition, to develop the Entrepreneurship Curriculum Model (ECM), the entrepreneurial components consisting of knowledge, attitude, and skill were extracted from the literature, and also the curriculum elements including goals, content, teaching method and evaluation method were adjusted based on each component. The finding of the study showed that all elements of the Entrepreneurship Curriculum Model (ECM) including purpose, content, teaching method and evaluation method were valid based on the experts’ viewpoints. Also, there was no significant difference between the opinions of the groups regarding the importance of these elements (p> 0.05). In order to create economic growth, innovation in various jobs, to increase happiness to enable citizens to solve long-term issues, to have mental and spiritual health, to understand opportunities and to fill gaps in the entrepreneurial aspect of the curriculum discipline, therefore, an “entrepreneurship course” according to the mental-psychological characteristics of educational entrepreneurs as a compulsory unit in elementary education should be considered.