همبستگي بين هوش هيجاني و سلامت روان در دانشجويان شهر جيرفت

The correlation between emotional intelligence and mental health among students of Jiroft city

مقدمه: سلامت رواني يكي از مهمترين عوامل در ارتقاء و تكامل انسان محسوب مي شود. افرادي كه در اداره عواطف و هيجانات خود و ديگران عملكرد خوبي دارند، از حمايت اجتماعي و احساس رضايتمندي بيشتري برخوردارند. پژوهش حاضر با هدف تعيين همبستگي بين هوش هيجاني و سلامت روان در دانشجويان شهر جيرفت انجام شد. مواد و روش ها: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي-همبستگي است كه بر روي دانشجويان مشغول به تحصيل در دانشگاه هاي علوم پزشكي، آزاد و جامع (ملي) جيرفت در سال 93-1392 انجام شد. 674 نفر از دانشجويان به روش تصادفي- طبقه اي مورد بررسي قرار گرفتند. در اين پژوهش از سه پرسشنامه مشخصات جمعيت شناختي، "پرسشنامه هوش هيجاني برادبري و گريوز" (Questionnaire of Bradbury and Graves Emotional Intelligence) و "پرسشنامه سلامت عمومي" General Health Questionnaire (GHQ استفاده شد. روايي پرسشنامه ها با استفاده از روش روايي محتوا و پايايي هر دو پرسشنامه با استفاده از آزمون مجدد انداره گيري شد. تحليل داده ها توسط اس پي اس اس نسخه 17 انجام گرفت. يافته ها: 394 نفر (58/5 درصد) از نمونه ها مشكوك به اختلال در سلامت روان بودند. آزمون آماري رگرسيون لجستيك همبستگي معني داري بين سلامت روان با جنسيت (0/008=P)، سلامت روان با وضعيت سكونت (0/036=P) نشان داد. در حالي كه بين سلامت روان و دانشگاه محل تحصيل و وضعيت تأهل همبستگي معني دار نبود. ميانگين نمره هوش هيجاني در دانشجويان 92.07±15.29 بود. نتايج تحليل رگرسيون لجستيك همبستگي معني داري بين سلامت روان و متغيرهاي خود مديريتي (OR=0.937, P=0.002) و آگاهي اجتماعي (OR=0.917, P<0.0001) نشان داد. آزمون آماري اسپيرمن همبستگي معني داري بين سلامت روان و هوش هيجاني نشان داد (r= 0.238, P>0.0001). نتيجه گيري: نتايج حاصل از مطالعه حاضر نشاندهنده همبستگي مثبت هوش هيجاني و سلامت روان افراد است. پيشنهاد مي شود با برنامه ريزي و آموزش مفهوم هوش هيجاني در جهت ارتقاي سلامت روان دانشجويان گام برداشته شود.

Introduction: Mental health is one of the most important factors in promotion of human evolution .People who are good at managing their own and others' emotions have more social support and satisfaction. The aim of this study was to determine correlation between emotional intelligence and mental health among students of Jiroft city. Materials & Methods: This study is a descriptive-correlational study. Which was conducted on students in universities of Medical Sciences, Azad and University of Jiroft in 2013. In total 674 students were selected by Stratified Sampling method. Three questionnaires of demographic characterizes, “Emotional Intelligence Questionnaire Bradbry and Graves” and “General Health Questionnaire” (GHQ) were used to collect data. To measure validity, content validity and reliability of the questionnaires test-retest was used. Data was analyzed by SPSS/17. Findings: In total 394 subjects (58.5%) were suspect of mental health problems. The regression logistic showed that there was correlation between mental health and gender (P=0.008), mental health and residence status (P=0.036). However, the correlation between mental health and university of study and marital status was not significant. The average score of EQ was 92.07±15.29. Regression analysis indicated a significant association between mental health and self-management variables (OR=0.937, P=0.002) and social consciousness (OR=0.917, P<0.0001). Spearman test showed a significant correlation between mental health and EQ (r= 0.238, P>0.0001). Conclusion: The results of this study reflects the positive correlation of emotional intelligence on mental health. It is suggested that planning and training the emotional intelligence is a step to promote students mental health.