بازشناسي فرايندهاي مديريت فرهنگي امام رضا(ع)

مديريت فرهنگي رضوي مبتني بر فرايندهايي است. هدف اصلي اين مقاله بازشناسي فرايندهاي مديريت فرهنگي جامعه در سيره امام رضا(ع) است. روش‌شناسي اين پژوهش بر اساس مطالعات اسنادي به شيوه توصيفي و تحليلي است. يافته‌هاي پژوهش اين است كه فرايندهاي مديريتي در سيرۀ امام رضا(ع) در مقايسه با مديريت غرب تفاوت هاي اساسي دارد. مديران در برنامه‌ريزي براي پيشرفت برنامه‌ها همواره با اتكال بر خداوند، اهداف را پيش‌بيني مي‌كنند. اولويت برنامه‌ها بر اساس انجام واجبات و ترك محرمات است؛ ولي برنامه‌ريزي در غرب بر مبناي سود مادي و نيازهاي سازمان است. در سازماندهي، گزينش در چارچوب تخصص و تعهد و عملكرد كاركنان متناسب با حق و تكليف است ولي در مديريت غربي گزينش و ارزيابي بر اساس تخصص، تعهد و منافع سازماني است. رهبري يك استعداد ذاتي متّكي بر سنن و افاضات الهي و به دور از هواي نفس و طبق ارزش توحيد و عدل حركت مي‌كند ولي رهبري در غرب، صرفا يك قدرت خودبنياد است و تاثيرگذاري او، برخاسته از جهان بيني و منافع اوست. در نظارت رضوي، كنترل دروني و بر اساس ايمان به غيب است ولي كنترل در مكتب غرب، بيروني است.