دورنماي رستاخيز در آموزه‌هاي قرآن و اديان غير ابراهيمي

از ديرباز اقوام بشر و ملل و نحل مختلف به اين سؤال پاسخ‌هاي متفاوت و حتي متضاد داده‌اند: برخي را عقيده بر آن بوده است كه مرگ نيستي كامل است و انسان به كلي معدوم مي‌شود. بعضي به تناسخ قائل شدند و گفتند ارواح آدميان پس از مرگ (فناناپذيري روح) به بدن جانور يا انسان گياه، جامدات وارد شده و به زندگي خود در همين جهان ادامه مي‌دهد، و جمعي كثير كه اغلب از سرچشمه تعاليم پيامبران سيراب شده‌اند جهاني ديگر را باور داشته‌اند و به پاداش و مجازات نيكوكاران و بدكاران معتقد بوده‌اند. فلاسفه و حكما نيز بر حسب نحله‌ها و مذاهب و مذاق‌هاي خود آراء و افكار گوناگوني در اين زمينه اظهار كرده و به سخنان در قالب استدلال و بيان فلسفي يا عرفاني پرداخته‌اند، و آناني كه زندگاني را محدود و محصور به همين حيات دنيوي انگاشته‌اند در حقيقت مردمان سطحي‌نگر و عامي و طرفداران طرز فكر ماترياليسم بوده و هستند.