گونه‌هاي تأويل در روايات با تأكيد بر روايات تفسيري صادقين(ع)

يكي از انواع تفاسير قرآن مجموعه تفاسيري است كه به عنوان تفاسير روايي از آن‌ها ياد مي‌شود. در اين تفاسير كه مجموعه‌اي از روايات تفسيري است، اين روايات هم از جهت مضمون و هم از جهت روش بيان تفسيري داراي انواع مختلفي مي‌باشند. يكي از پربسامدترين روايات از حيث مضمون، روايات تأويلي است. از طرفي در تفاسير عرفاني و حتي علم عرفان نيز بحث تأويل از مهم‌ترين مباحث مطرح‌شده مي‌باشد. شناخت گونه‌هاي روايات تأويلي علاوه بر اينكه در فهم روايات تفسيري تأثيرگذار است، در شناخت نسبت ميان اين روايات و مباحث تأويل عرفاني نيز نقش مهمي ايفا مي‌كند. اين تحقيق به روش توصيفي تحليلي به بيان گونه‌هاي رواياتي كه به نحوي در آن‌ها يا تأويل بيان شده و يا از نظر مصداقي تأويلي صورت گرفته است مي‌پردازد. در نتيجه تحقيق گونه‌هاي متعدد و متنوعي از روايات تأويلي به دست آمد كه از جمله آن‌ها تأويل طولي، عرضي، باطني، ادبي نحوي، تركيبي، مجازي، خبري، انشايي، جري و تطبيقي و دلالي را مي‌توان نام برد.