آناليز حساسيت و بررسي قابليت اعتماد سيستم‌هاي منسجم با اجزاء وابسته در كاركرد

بسياري از مهندسان و محققان، مدل ‌هاي قابليت اطمينان خود را بر اساس اين فرضيه قرار مي‌ دهند كه اجزاء يك سيستم از نظر آماري به طور مستقل، كار مي‌كنند و با شكست مواجه مي ‌شوند.اين فرض اغلب در عمل نقض مي ‌گردد زيرا ، عوامل خاص محيطي و سيستمي در كاركرد اجزاء تاثير گذار بوده و در نتيجه به شكست‌ هاي همبسته كمك مي ‌كند كه مي ‌تواند قابليت اطمينان يك سيستم را كاهش دهد. تعيين شاخص همبستگي  اجزاء و تأثير آن بر قابليت اطمينان سيستم ضرورت دارد تا بتواند مدل ها را ملزم كند تا به طور صريح شكست ‌هاي پيوسته را تركيب و هماهنگ كند و براورد درستي از قابليت اطمينان سيستم ارايه دهند. رويكردهاي قبلي براي مدل‌سازي  همبستگي، محدود به سيستم‌ هايي هستند كه شامل دو يا سه جزء بوده  و يا فرض مي ‌شوند كه كاركرد اجزاء، از نظر آماري مستقل هستند. در اين پژوهش ضمن در نظر گرفتن وابستگي  بين كاركرد اجزاء به ارايه مدلي براي  در نظر گرفتن اين وابستگي  و محاسبه قابليت اطمينان سيستم‌هاي سري ، موازي ، سيستم‌هاي k-out of-n ، موازي-سري و سري-موازي  پرداخته شده است و براي درك بهتر مسئله مثال‌هايي  همراه با تحليل حساسيت ارايه گرديده كه در آن اجزاء از لحاظ كاركرد بهم وابسته‌اند اين مثال‌ها نشان مي‌دهد كه چگونه همبستگي بين اجزاء بر كاركرد آنها تأثير‌گذار بوده است.