برندگان جايزه نوبل در فيلد علوم اعصاب از ابتدا تا كنون

مقدمه: امروزه جوايز علمي و ادبي بي‌شماري يافت مي‌شود كه جايگاه خاصي دارند؛ اما هيچ‌يك از حيث اعتبار به جايزه نوبل نمي‌رسند. با توجه به اينكه داستان تلاش‌هاي قهرمانانه برندگان جايزه نوبل براي محققان به‌ويژه پژوهشگران جوان پيام ارزشمندي دارد و ممكن است بتواند (هر‌چند اندك) بر نحوه تنظيم برنامه‌هاي آينده آن‌ها تأثير بگذارد، در پژوهش حاضر سعي شده است به مروري بر دريافت‌كنندگان جايزه نوبل در زمينه علوم اعصاب پرداخته شود. مواد و روش‌ها: در مطالعه كتابخانه‌اي حاضر از كتب و مقالات مختلفي استفاده شد. سپس مطالب طبقه‌بندي و ارائه گرديد. يافته‌ها: Golgi و Cajal تحقيقاتي را درباره ساختار بنيادين دستگاه عصبي انجام دادند. باراني به دليل پژوهش در مورد سيستم وستيبولار گوش، Schally و Gillman به‌ دليل تحقيق در زمينه هيپوفيز و Spray به‌ دليل ابداع روش SplitBrain جايزه نوبل را دريافت كردند. همچنين Shrington و Adrianبه دليل انجاممطالعاتي در ارتباط با انسفالوگرافي و ارسال پيام عصبي، Loewi و Hallett به دليل كشف تبادلات شيميايي پيام‌رسان‌هاي عصبي سيستم اتونوم، Axelord به‌ دليل كشف مكانيسم انتقال سيستم عصبي سمپاتيك (به‌صورت مشترك با Euler و Katz)، Gasser و Erlanger به دليل شناخت الكتروفيزيولوژي اعصاب، Ecelss به همراه Hodgkin و Huxley به ‌دليل شناخت مكانيسم‌هاي درگير در تحريك و مهار اعصاب، Hubel و Wiesel به‌ دليل پژوهش درباره سيستم بينايي، كندل به ‌دليل مطالعه در زمينه فيزيولوژي حافظه (به‌ همراه Carlsson و Greengard) و MayBritt به ‌همراه همسرش و O’Keefe به ‌دليل كشف سلول‌هاي سامانه موقعيت‌يابي در مغز انسان به‌‌طور مشترك برنده جايزه نوبل شدند.  نتيجه‌گيري: نكته‌اي كه در زندگي اين دانشمندان به چشم مي‌خورد اين است كه آن‌ها تك‌بعدي نبودند و در زمينه‌هاي مختلف خوش درخشيدند. آن‌ها سختي‌هاي فراواني را پشت سر گذاشتند و با وجود مشكلات فراوان با علاقه و پشتكار زياد كار كردند.