سه رويكرد به مسأله جنگ در اشعار قيصر امين‌پور

هنرمند به عنوان ناظري آگاه و حساس، در شرايط و بافت هاي گوناگون، واكنش هايي متفاوت نسبت به مسأله جنگ نشان مي دهد. اين واكنش ها در زمان جنگ و پس از آن تفاوت هايي آشكار و بنيادين دارد. شناخت بافت هاي گوناگون و تأثيرات آنها در شرايط مختلف از مسائل مهم و قابل تأمل در مطالعه هنر مرتبط با جنگ است.   اشعار قيصر امين پور به عنوان يكي از شاخص ترين چهره هاي ادبيات دفاع مقدس، از بهترين نمونه ها براي مطالعه درباره ادبيات پايداري در زبان فارسي است. در هنر به عنوان نمونه شعر، سه رويكرد به مسأله جنگ ديده مي شود؛ اين رويكردها در اين مقاله «قطب تشويقي»، «قطب تحليلي» و مرحله گذار ميان آن دو نامگذاري شده اند. در اين مقاله بر اساس الگوي طرح شده، اشعار قيصر امين‌پور با روش كتابخانه اي مورد مطالعه قرار گرفته است. دستاورد مقاله ناظر بر آن است كه قيصر امين پور از دفاع مقدس همواره دل مشغول جنگ بود و هر سه رويكرد تعريف شده نسبت به جنگ در شعر او وجود دارد؛ قطب هاي تشويقي و تحليلي در شعر قيصر پررنگ اند و نمونۀ درخشاني از مرحله مياني نيز در آن مشاهده مي شود. قيصر امين پور در تمام عمر، بسته به بافت و شرايط، وظيفه خود را نسبت به جنگ ايفا كرده است.