واكاوي تفسيري و نقد ترجمه آيات متناقض‌نما با عصمت پيامبران (مطالعه موردي آيات 31 تا 33 سوره ص)

در قرآن آياتي وجود دارد كه اسرائيليات و برساخته هاي اهل كتاب در برخي منابع تاريخي و تفاسير نقلي آن به چشم مي خورد و خواننده ، هنگام مراجعه به تفاسيري كه از منابع غيراسلامي، داستان هاي انبيا را اخذ و اقتباس نموده و مجعولات اهل كتاب را نقل كرده اند و نيز ترجمه هاي برگرفته از آن تفاسير، دچار شبهه شده و مفهوم متناقض با عصمت انبيا براي او تداعي مي شود. تفسير و ترجمه ي صحيح اين آيات از زبان مبدا به زبان مقصد و انتقال صحيح محتواي اين دست از آيات، افزون بر نگاه داشت ساختارهاي دستوري و بلاغي و همساني تاثير متن مبدا و مقصد، احاطه و اشراف ويژه به مباني كلامي صحيح و نيز بازتاب اين مباني در زبان مقصد را طلب مي كند تا تلقي عدم عصمت پيامبران را در ذهن خواننده ايجاد ننمايد. پژوهش حاضر در صدد بوده تا با بهره گيري از روش توصيفي - تحليلي آميخته با نقد و انتخاب تعدادي از روشهاي ترجمه تحت اللفظي، امين، معنايي، تفسيري و آزاد به واكاوي تفسيري و نقد ترجمه آيات 31 تا 33 سوره ص بپردازد و به اين نتيجه دست يافته است كه تفاسير برگرفته از برساخته هاي اهل كتاب نه تنها با مباني مسلم عقلي و نقلي بلكه با استدلال هاي ادبي نيز مغايرت دارد. از اين رو تفسير و ترجمه اي از اين آيات مقبول مي باشد كه علاوه بر مبتني بودن بر قوي ترين استدلال هاي ادبي، دلايل منقح و متقن كلامي مانند مقوله ي عصمت را دربر داشته باشد.