شيوه‌هاي برگردان معاني ثانوي افعال امري قرآن‌كريم در ترجمه صفارزاده

نقش علوم بلاغي و جايگاه ويژه آن درفهم عميق قرآن و درك صحيح معارف بي بديل آن غير قابل انكار است. يكي از حوزه هاي مهمّ علم معاني به عنوان شاخه اي از دانش بلاغت بررسي أغراض ثانوي در جملات خبري و انشايي است. در اين پژوهش پس از نگاهي گذرا به أغراض ثانوي أفعال أمري در قرآن، به بررسي شيوه هايي پرداختيم كه طاهره صفارزاده به عنوان يكي از مترجمان معاصر قرآن در بيان اين أغراض در ترجمه ي آيات أمري قرآن به كار گرفته است. براي دريافت دقيق معاني ثانوي عبارات مورد مطالعه، ضمن كمك گرفتن از تفاسير قرآن و كتب بلاغت، ترجمه مترجم مورد نظر را با پنج ترجمه ديگر مقايسه كرديم تا از بروز خطا در داوري، تا حدّي، مصون باشيم. نتايج اين پژوهش گوياي اين است كه در صفارزاده براي برگردان جملات امري با أغراض ثانوي سه شيوه گوناگون برگزيده است ، كه عبارتند از: 1جايگزيني فعل أمر با قرينه اي معادل مفهوم ثانوي آن در زبان مقصد، 2واگذاري درك مفهوم ثانوي به خواننده به علّت گويا بودن متن آيه در بيان غرض ثانوِي،3خودداري از آوردن قرينه عليرغم گويا نبودن متن آيه در بيان غرض ثانوي. در بررسي شيوه هاي برگردان صفارزاده دقّت نظر و پايبندي ايشان به انتقال معاني ثانوي افعال امري تا حدّ زيادي موفقيت آميز است و حتّي در مواردي كه ايشان فقط به برگردان ألفاظ اكتفا مي كند و قرينه اي براي بيان غرض ثانوي ذكر نمي كند، لطمه اي به انتقال مفهوم ثانوي وارد نشده و اين مفهوم توسط خواننده قابل فهم و درك مي باشد.