عنوان مقاله :
بررسي تاثير آموزش مبتني بر مدل بر فعاليت جسماني زنان ميانسال شهر همدان
عنوان به زبان ديگر :
The Study of the Impact of Model Based Education on Midlife Women’s Physical Activity in Hamadan
پديد آورندگان :
امدادي، شهره دانشگاه علوم پزشكي همدان - كميتۀ تحقيقات دانشجويي - دانشكدة بهداشت - گروه بهداشت عمومي، همدان، ايران , هزاوه ئي، محمدمهدي دانشگاه علوم پزشكي همدان - دانشكدة بهداشت - مركز تحقيقات علوم بهداشتي - گروه بهداشت عمومي، همدان، ايران , سلطانيان، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي همدان - دانشكدة بهداشت - مركز تحقيقات مدل سازي بيماري هاي غيرواگير - گروه آمار حياتي، همدان، ايران , بشيريان، سعيد دانشگاه علوم پزشكي همدان - دانشكدة بهداشت - مركز تحقيقات علوم اجتماعي موثر بر سلامت - گروه بهداشت عمومي، همدان، ايران , حيدري مقدم، رشيد دانشگاه علوم پزشكي همدان - دانشكدة بهداشت - مركز تحقيقات علوم بهداشتي - گروه ارگونومي، همدان، ايران , فرهاديان، مريم دانشگاه علوم پزشكي همدان - دانشكدة بهداشت - مركز تحقيقات مدلسازي بيماري هاي غيرواگير - گروه آمار حياتي، همدان، ايران , براتي، مجيد دانشگاه علوم پزشكي همدان - دانشكدة بهداشت - مركز تحقيقات علوم اجتماعي موثر بر سلامت - گروه بهداشت عمومي، همدان، ايران
كليدواژه :
برنامۀ آموزشي , فعاليت جسماني , مدل پرسيد , زنان ميانسال , گام شمار
چكيده فارسي :
مقدمه: فعاليت جسمي منظم و روزانه، عوارض ميان‌سالي و يائسگي را به تاخير مي‌اندازد و سبب ارتقاي كيفيت زندگي زنان مي‌شود. اين فعاليت‌ها مديريت بيماري‌هاي ديابت و قلبي و عروقي و پوكي استخوان و فشارخون بالا را هم افزايش مي‌دهد. هدف اين مطالعه، تعيين تأثير آموزش مبتني بر مدل، بر فعاليت جسماني زنان ميانسال شهر همدان بود.
روش كار: در اين مطالعۀ تجربي، 122 زن ميانسال 50 تا 64 سال، به‌صورت تصادفي ساده انتخاب و شركت داشتند. ابزار مطالعه پرسش‌نامۀ محقق ساختۀ پرسيد، براي سنجش سازه‌هاي مدل پرسيد و حمايت اجتماعي بود. از گام شمار براي سنجش پياده‌روي، از شاخص BMI براي ارزشيابي پيامد رفتار فعاليت جسماني استفاده شد.
يافته‌ها : در ارزشيابي سه ماه بعد، تغييرات معني‌داري در سازه‌هاي مدل پرسيد ملاحظه شد (0/001>P). پياده‌روي زنان ميانسال افزايش يافت (0/001>P) و شاخص تودۀ بدني، به‌صورت معني‌داري كاهش نشان داده است (0/001>P)./
نتيجه گيري: مدل پرسيد و حمايت اجتماعي، تغييرات سازه‌ها را نشان داد و پياده‌روي مناسب‌ترين ورزش براي زنان ميانسال انتخاب شد و موفقيت لازم را نشان داد و علاوه بر آن كاهش شاخص توده بدني هم گزارش شد.
چكيده لاتين :
Introduction: Regular and daily physical activity delays the midlife and menopausal
consequences and promotes the women’s quality of life. Physical activity
increases management of diabetes, cardiovascular disease, osteoporosis and high
blood pressure. Purpose of this study is to determine the impact of model based
education on midlife women’s physical activity in Hamadan.
Methods: 122 midlife women 50 to 64 years old chosen by random sampling
participated in this experimental study. The questionnaire was designed by researcher
and measured the model structures. Pedometer was utilized to measure walking
and BMI was measured as physical activity consequences.
Results: After three months, evaluation showed significant changes in PRECEDE
model structures (P˂0/001). Walking increased (P˂0/001). BMI decreased
significantly (P˂0/001).
Conclusion: Changes were observed in structures based on PRECEDE model.
Walking showed successfulness for midlife women. Reducing BMI was observed.
عنوان نشريه :
مراقبت پرستاري و مامايي ابن سينا
