عنوان مقاله :
تاثير يك دوره تمرين تناوبي شديد بر بيان ژنهاي PGC-1α و SIRT1 عضله نعلي در موشهاي صحرايي نر مبتلا به ديابت نوع دو
عنوان به زبان ديگر :
The effect of high intensity interval training on SIRT1 and PGC1-α gene expression in soleus muscle of type 2 diabetes in male rats
پديد آورندگان :
محسن زاده، مهسا دانشگاه آزاد اسلامي - واحد كرج، البرز - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي , آقايي، فريبا دانشگاه آزاد اسلامي - واحد كرج، البرز - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي , نامني، فرح دانشگاه آزاد اسلامي - واحد ورامين پيشوا، تهران - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي
كليدواژه :
تمرين تناوبي شديد , بيان ژن , Sirtuin 1 , Pgc 1-alpha , ديابت نوع دو
چكيده فارسي :
افزايش بيان ژن SIRT1، سبب افزايش بيان PGC1-α مي شود كه بيان ناقل گلوكز GLUT4 در عضله اسكلتي را تحريك ميكند. هدف، بررسي تاثير هشت هفته تمرين HIIT بر بيان ژنهاي PGC1-α و SIRT1 عضله نعلي در موشهاي صحرايي نر مبتلا به ديابت نوع 2 بود.
روشكار: در اين مطالعه تجربي، 60 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار با ميانگين وزن20 ±250 گرم، پس از القا ديابت به وسيله تزريق نيكوتين آميد استريپتوزوسين، به شكل تصادفى به 5 گروه و در هر گروه 12 سر شامل گروههاى كنترل پايه، سالم بدون تمرين، سالم با تمرين، ديابت بدون تمرين، ديابت با تمرين، تقسيم شدند. گروه تجربى، تمرينات HIIT را به مدت 8 هفته و 5 روز در هفته با دويدن بر روي تردميل اجرا كردند كه از سرعت 16 به 38 متر بر دقيقه در هفته هشتم رسيد. 24ساعت بعد از آخرين جلسه تمريني، موشهاي صحرايي به وسيله تزريق درون صفاقى كتامين و زايلازين بيهوش شدند و بافت عضله نعلى بلافاصله استخراج و ميزان بيان ژن PGC1-α و SIRT1 با تكنيك Real time-PCR و با مقياس سنجيده شد.
يافتهها: نشان داد ميانگين شاخص PGC1-α و SIRT1 در بين دو گروه كنترل پايه و گروه ديابتي بدون تمرين با يكديگر اختلاف معنىداري دارند. همچنين تمرين HIIT اثر معنيداري بر بيان ژنهاي PGC1-α و SIRT1 دارد.
نتيجهگيري: تمرين HIIT منجر به افزايش بيان PGC1-α و SIRT1 ميگردد در نتيجه سبب افزايش بيان GLUT4 و حساسيت انسوليني ميشود كه در بهبود افراد مبتلا به ديابت نوع دو موثر است.
چكيده لاتين :
Background: High expression of SIRT1 genes increases the expression of PGC1-α, which stimulates expression
of GLUT4 glucose carrier in skeletal muscle. The aim of the present study was to investigate the effect of 8- week of
HIIT training on the expression of SIRT1 and PGC1-α in male rats with type 2 diabetes.
Methods: The research method was experimental. sixty male Wistar rats, with average weight of 250 ± 20 g,
after induction of diabetes by injection of Nicotinic Amide- Streptozotocin, were randomly divided into 5 groups:
Base-line control (n=12), HIIT Control (n=12), HIIT (n=12), Diabetic Control (n=12), HIIT Diabetic (n=12). The
training groups performed the HIIT on a treadmill for 8- week and 5 days a week, which speeded from 16 meters per
minute to the end of the eighth week to 38 meters per minute. Twenty four hours after the last training session, the
rats were anesthetized. Then, soleus muscle tissue was immediately extracted, and the level of SIRT1 and PGC1-α
gene expression was measured by Real Time-PCR and scale ( ).
Results: Statistical analysis of two-way ANOVA showed that the mean PGC1-α and SIRT1 indices were
significantly different between the two control groups and the untrained diabetic group. Also, HIIT exercise had a
significant effect on PGC1-α and SIRT1 genes (P<0.05).
Conclusion: HIIT exercises lead to increased expression of GLUT4 and, consequently, insulin sensitivity. So,
diabetic patients seem to have improved their health and muscle levels by employing HIIT training for at least 8-
week in order to increase SIRT1 and PGC1-α.
عنوان نشريه :
مجله پزشكي- دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني تبريز