عنوان مقاله :
تاثير موقعيت غير طبيعي سر در ايجاد آسيمتري چهره
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Abnormal Head Posture on Facial Deformation
پديد آورندگان :
خرمي نژاد، مسعود دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي تهران - دانشكده توانبخشي - گروه اپتومتري , اكبري، محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي تهران , عسكري زاده، فرشاد دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي تهران - دانشكده توانبخشي - گروه اپتومتري , محمدي، مسعود دانشگاه علوم پزشكي تهران
كليدواژه :
آسيمتري صورت , فلج عضله مايل فوقاني , ناهنجاريهاي استخواني ماهيچهاي
چكيده فارسي :
آسيمتري چهره به شرايطي گفته ميشود كه دو سمت صورت كاملا يكسان و مشابه يكديگر نباشند. علل مختلفي براي آسيمتري چهره وجود دارد كه از مهمترين آنها ميتوان به موقعيت غيرطبيعي سر، ضربه، فلجي عضلات صورت، كرنيوسيستوسيس، ميكروزمياي صورت، فاكوماتوسيز و آتروفي پيشرونده صورت اشاره نمود. موقعيت غيرطبيعي سر ميتواند ناشي از ناهنجاريهاي استخواني- ماهيچهاي و يا برآمده از مشكلات چشمي باشد. شايعترين علت ايجاد موقعيت غيرطبيعي سر ناشي از نقايص عضلاني مادرزادي است كه ميتواند تكامل طبيعي صورت را تحت تاثير قرار داده و منجر به عدم تقارن چهره مشابه مواردي كه به دنبال موقيعت غيرطبيعي سر با علل چشمي ميگردد، شود. ارزيابي آسيمتري چهره شامل اخذ تاريخچه بيمار، معاينه فيزيكي و تصويربرداريهاي پزشكي ميباشد. تصويربرداريهاي پزشكي و مورفومتري صورت براي تشخيص عيني (آبجكتيو) و اندازهگيري آسيمتري چهره و طراحي درماني مناسب مفيد است. در بيماران با فلجي عضله مايل فوقاني مادرزادي، كجي سر براي فرار از دوبيني ايجاد ميشود، در نتيجه در مدت زمان طولاني، منجر به هميهيپوپلازي صورت در قسمت مياني سمت مخالف قسمتي از صورت كه عضله فلج وجود دارد و همچنين انحراف تيغه بيني و دهان به سمتي از صورت كه هيپوپلاستيك شده، ميگردد در حالي كه اين عدم تقارن چهره در بيماران با نقايص اكتسابي ديده نميشود. وجود اين نوع از آسيمتريهاي چهره با منشا توريكوليسهاي چشمي در بزرگسالان، يافته مفيدي براي تاييد مزمن بودن نقص و جلوگيري از بررسيهاي غيرضروري سيستم عصبي مركزي در بيماراني است كه سابقه مشخصي را بيان نميكنند. اصلاح موقعيت غيرطبيعي سر از طريق جراحي استرابيسم يا ساير روشهاي غيرجراحي در زمان مناسب ميتواند توسعه آسيمتري را متوقف و با افزايش سن و رشد و تكامل صورت، برطرف كند. در اين مقاله مروري، مقالات علمي و كتب منتشر شده بين سالهاي 1980 تا 2015 مورد ارزيابي و نقد قرار گرفته و شواهد علمي معتبر با توجه به معيارهاي ورود و خروج، جمعآوري، بررسي، خلاصه، بحث و نتيجهگيري شدند. هدف از اين مطالعه، مروري بر تاثير موقعيت غيرطبيعي سر در ايجاد آسيمتري چهره ميباشد.
چكيده لاتين :
Facial asymmetry is a condition in which the two sides of the face are not completely alike and similar. There
are different causes for facial asymmetry including abnormal head posture (AHP), trauma, facial muscle
palsy, facial macrosomia, craniosynostosis, phakomatosis, and progressive facial atrophy. AHP can arise
from nonocular (usually musculoskeletal) and ocular conditions. Congenital muscular AHP is the most
common cause of AHP in children and has effects on the development and progression of facial asymmetry
in children very similar to ocular AHP. Assessment of facial asymmetry consists of a patient history، physical
examination، and medical imaging. Medical imaging and facial morphometry are helpful for objective
diagnosis and measurement of the facial asymmetry، as well as for planning an appropriate treatment. It has
been well-documented that patients with congenital superior oblique palsy tilt their head to prevent
diplopia. Therefore، there is a chance of developing facial asymmetry such as midfacial hemihypoplasia on
the side opposite the palsied muscle، with deviation of the nose and mouth toward the hypoplastic side in a
long term AHP. Such facial asymmetries do not develop in the acquired type of AHP. Therefore, facial
asymmetry should help to confirm chronicity and prevent unnecessary neurologic evaluation in patients
with an uncertain history. Correcting the torticollis through strabismus surgery or other non-surgical
methods before critical developmental age may prevent the development of irreversible facial asymmetry.
The purpose of this study is to review the effect of abnormal head posture on facial asymmetry. In this
review، articles or books that were published from January 1970 to January 2015 were searched, assessed and
appraised. Additionally، quantitative and qualitative evidences with regard to inclusion and exclusion criteria
were gathered، summarized، discussed and concluded.
عنوان نشريه :
مجله چشم پزشكي بينا