عنوان مقاله :
بررسي شيوع آلودگي به انتروبيوس ورميكولاريس در كودكان 6-2 ساله مهدكودكهاي تابعه دانشگاه علوم پزشكي ايران، شهر تهران سال تحصيلي 98-1397
عنوان به زبان ديگر :
Prevalence of Enterobius vermicularis Infection in 2-6 Years Old Children in Affiliate Kindergartens of Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran, 2018-2019
پديد آورندگان :
نجفي، الهه دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده پزشكي - گروه انگل شناسي و قارچ شناسي، تهران , رفيعي سفيددشتي، راحله دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده پزشكي - گروه انگل شناسي و قارچ شناسي، تهران , رام پيشه، زهرا دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده پزشكي - گروه پزشكي اجتماعي و خانواده، تهران , امني، فريبا دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده پزشكي - گروه انگل شناسي و قارچ شناسي، تهران , حديقي، رامتين دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده پزشكي - گروه انگل شناسي و قارچ شناسي، تهران
كليدواژه :
انتروبيوس ورميكولاريس , انگل هاي روده اي , بهداشت , بيماري هاي آلرژيك
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: انتروبيوس ورميكولاريس، شايعترين آلودگي كرمي در جهان است. ميزان شيوع آن در ايران در سال 2017 در بين كودكان مهدكودك 2/17 درصد تخمين زده شده بود. حضور بالاي اين انگل در محيطهاي پر جمعيت باعث انتشار انگل در بين افراد جامعه و حفظ ناقلين انگل ميشود. هدف اين مطالعه تعيين شيوع انتروبيوس ورميكولاريس در كودكان 6-2 ساله مهدكودكهاي تابعه دانشگاه علوم پزشكي ايران، شهر تهران در سال 1397 بود.
روش كار: در اين مطالعه توصيفي - مقطعي، با استفاده از تست گراهام، ميزان شيوع انتروبيوس ورميكولاريس دركنار آزمايش مدفوع براي مقايسه با شيوع ديگر انگلهاي رودهاي، مورد ارزيابي قرار گرفت.
يافتهها: از بين 154 كودك كه يكي از اعضاء خانواده آنها در دانشگاه و بيمارستانهاي علوم پزشكي ايران مشغول به كار بودند، 8/19 درصد مبتلا به انواع مختلف تك ياختههاي رودهاي بودند، در حالي كه شيوع انتروبيوس ورميكولاريس به عنوان تنها آلودگي كرمي 9/0 درصد بود و هيچ گونه آلودگي كرمي ديگري ديده نشد.
نتيجهگيري: در مطالعه حاضر ميزان شيوع كرمهاي رودهاي و همچنين انتروبيوس ورميكولاريس در كودكان بسيار كمتر از مقادير گزارش شده در دهههاي اخير بوده است و اين كاهش ابتلا افراد، اگرچه قابل تقدير و ستايش است اما نكته قابل تامل احتمال شروع انقراض همزيستهاي دائم بشريت و لزوم پيشبيني تبعات آتي آن از جمله افزايش آلرژيها است.
زمينه و هدف: انتروبيوس ورميكولاريس، شايعترين آلودگي كرمي در جهان است. ميزان شيوع آن در ايران در سال 2017 در بين كودكان مهدكودك 2/17 درصد تخمين زده شده بود. حضور بالاي اين انگل در محيطهاي پر جمعيت باعث انتشار انگل در بين افراد جامعه و حفظ ناقلين انگل ميشود. هدف اين مطالعه تعيين شيوع انتروبيوس ورميكولاريس در كودكان 6-2 ساله مهدكودكهاي تابعه دانشگاه علوم پزشكي ايران، شهر تهران در سال 1397 بود.
روش كار: در اين مطالعه توصيفي - مقطعي، با استفاده از تست گراهام، ميزان شيوع انتروبيوس ورميكولاريس دركنار آزمايش مدفوع براي مقايسه با شيوع ديگر انگلهاي رودهاي، مورد ارزيابي قرار گرفت.
يافتهها: از بين 154 كودك كه يكي از اعضاء خانواده آنها در دانشگاه و بيمارستانهاي علوم پزشكي ايران مشغول به كار بودند، 8/19 درصد مبتلا به انواع مختلف تك ياختههاي رودهاي بودند، در حالي كه شيوع انتروبيوس ورميكولاريس به عنوان تنها آلودگي كرمي 9/0 درصد بود و هيچ گونه آلودگي كرمي ديگري ديده نشد.
نتيجهگيري: در مطالعه حاضر ميزان شيوع كرمهاي رودهاي و همچنين انتروبيوس ورميكولاريس در كودكان بسيار كمتر از مقادير گزارش شده در دهههاي اخير بوده است و اين كاهش ابتلا افراد، اگرچه قابل تقدير و ستايش است اما نكته قابل تامل احتمال شروع انقراض همزيستهاي دائم بشريت و لزوم پيشبيني تبعات آتي آن از جمله افزايش آلرژيها است.
چكيده لاتين :
Background: Enterobius vermicularis is the most common worm infection
worldwide. The prevalence was reported 17.2% among preschool children in Iran,
2017. High prevalence of this parasite in crowded environments would spread the
parasite and conserves the parasite carreiers. This study aimed to examine
prevalence of Enterobius vermicularis infection in 2-6 years old children in affiliate
kindergartens of Iran University of Medical Sciences, Iran, Tehran, 1397.
Methods: In this descriptive cross-sectional study, the prevalence of Enterobiosis
Vermicularis was evaluated using Graham and Stool tests in contrast with the
prevalence of other intestinal parasites.
Results: The prevalence of different types of intestinal protozoa was 19.8% in
children whom one of their family members works at Iran University of Medical
Sciences and affiliate hospitals. While the prevalence of Enterobacter vermicularis,
as the only worm infection was 0.9%, and no other helminthic infections were seen.
Conclusion: This low prevalence of intestinal worms like Enterobius vermicularis
in recent decades may be due to community health improvement, although that is
commendable, the important point is the possibility of the extinction of humanity's
continual symbiosis and a demand to predict its future consequences as well as
increase in different type of allergies.
عنوان نشريه :
علوم پزشكي رازي