عنوان مقاله :
بررسي رابطه تاب آوري و سلامت معنوي در مراقبين بيماران مبتلا به سرطان در مراحل انتهايي
عنوان به زبان ديگر :
The relationship between resilience and spiritual health in the Caregivers of Patients with End Stage Cancer
پديد آورندگان :
توانايي، اميرحسين مركز كنترل و پيشگيري سرطان آلا (مكسا) - بيمارستان فيروزگر - بخش طب تسكيني، تهران، ايران , رجبي، محدثه دانشگاه آزاد علوم تحقيقات، تهران، ايران , بيطرفان، مريم دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده پزشكي، تهران، ايران
كليدواژه :
سرطان , سلامت معنوي , تاب آوري
چكيده فارسي :
مقدمه: با توجه به ماهيت ناتوان كننده ي بيماري سرطان كه علاوه بر خود بيمار، مراقبين را نيز تحت تاثير قرار ميدهد، پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه تاب آوري و سلامت معنوي در مراقبين بيماران مبتلا به سرطان در مراحل انتهايي انجام شد.
روش: اين پژوهش از نوع مقطعي ـ همبستگي بوده كه در آن 120 نفر از مراقبين بيماران مبتلا به سرطان مراحل انتهايي
مراجعه كننده به مركز پيشگيري و كنترل سرطان آلا (مكسا) در تهران از فروردين تا تير 1397 به روش در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. جمع آوري داده ها با استفاده از پرسشنامه سلامت معنوي پولوتزين و اليسون و تاب آوري كانر ـ ديويدسون انجام گرديد. در اين پژوهش از
روشهاي همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه به روش همزمان استفاده شد كه به وسيله ي نرم افزار SPSS-22 و در سطح معني داري 0/01 محاسبه شد.
يافته‌ها: بين متغيرهاي سلامت معنوي كل، سلامت مذهبي و سلامت وجودي با تاب آوري رابطه ي معنيدار وجود داشت كه ميزان اين رابطه به ترتيب برابر با 0/61، 0/50 و 0/57 است. همچنين، متغيرهاي سلامت مذهبي (β=0/286, T=3/372) و سلامت وجودي (β=0/425 T=5/022) قادر به پيشبيني تاب آوري بودند؛ به طوري كه اين دو متغير مجموعا 39 درصد از واريانس متغير تابآوري را تبيين كردند.
بحث و نتيجه گيري: براساس نتايج مطالعه، تاب آوري مراقبين بيماران مبتلا به سرطان مراحل پاياني به وسيله سلامت معنوي آنها قابل پيش بيني بوده و در نتيجه بنظر مي رسد ميتوان با فراهم كردن مراقبت هاي معنوي (مذهبي و وجودي) تاب آوري افراد را افزايش داد.
چكيده لاتين :
Introduction: Regarding to the disabling nature of cancer that affects caregivers in addition to the cancer patients, the present study aimed to the relationship between resilience and spiritual health in the Caregivers of Patients with End Stage Cancer.
Method: This cross-sectional, correlational study was conducted on 120 cancer caregivers receiving to ALA cancer prevention and control center in Tehran during April-June 2018. The participants were selected via convenience sampling method. Data were collected using Spiritual well-being scale of Paloutzian and Ellison and the Conor-Davidson Resiliency Questionnaire. Data analysis was performed in SPSS-22 using Pearson’s correlation-coefficient and multiple regression analysis. (P<0/01)
Results: There was a significant relationship between total spiritual health variables, religious health, and existential health, with the resilience, which was 0.61, 0.51, and 0.57, respectively. Also, religious health (T = 3. 372, β = 0.286) and existential health (T = 5.022, β = 0.425) could significantly predict the resiliency. So these two variables could explain 39% of the variance of the resilience variable.
Conclusion: According to the results of the study, resilience in the caregivers of patients with end-stage cancer can be predicted by their spiritual health. As a result, caregiver's resiliency can be increased by providing spiritual care (religious and existential).
عنوان نشريه :
مطالعات اسلامي در حوزه سلامت
