تحليل مكاني و زماني پارامترهاي كيفي منابع آب زيرزميني و سطحي دشت الشتر با روش ANOVA و مدل هاي زمين آماري

كيفيت آب‌ها با توجه به طول مسير طي شده و فراواني مواد انحلالي در مسير حركت، متغير است. لذا روش هاي آماري و گرافيكي مي‌تواند با ميان يابي مكاني جهت مديريت منابع آب در هر منطقه، مديران را كمك نمايد. هدف از اين تحقيق، بررسي كيفيت آب هاي زيرزميني و سطحي دشت الشتر براي شرب و كشاورزي است. بدين منظور طي سال هاي 1386 تا 1396 از 18 نقطه، نمونه برداري پارامترهاي EC، TDS، TH، pH، Hco3، كلر، سديم، SAR و منيزيم انجام شد و مورد بررسي قرار گرفت. براي مقايسه تيمارها از تجزيه واريانس ANOVA و آزمون مقايسه ميانگين دو نمونه مستقل استفاده شد. كلاس‌بندي آب آبياري و شرب  نيز با كمك نمودارهاي ويلكاكس و شولر مشخص شد. نتايج تجزيه واريانس نشان داد كه بين پارامترهاي سديم، اسيديته، بي كربنات و SAR در دو ايستگاه كهريز و شاهد در طول ده سال تفاوت معني داري وجود دارد. هم چنين تمامي نمونه ها از نظر كيفيت آبياري براي مصارف كشاورزي مناسب هستند و براساس نمودار شولر منابع آب منطقه براي شرب مناسب است. ارزيابي روش هاي ميانيابي روي دو شاخص مهم كيفيت آب هاي زيرزميني هدايت الكتريكي و نسبت جذب سديم انجام شد. بررسي مدل هاي مختلف نشان داد كه روش IDW با توان ۲ بهترين روش بوده بطوري كه براي دو پارامتر، ميانگين خطا و مجذور ميانگين خطا به ترتيب مقادير 0.03، 0.17 و 0.001، 0.001 بدست آمد. هم چنين پهنه بندي ها مكاني و زماني نشان داد كه دو متغير در ابتدا و انتها دوره ي ده ساله تغيير محسوسي نداشته است.