سنخ شناسي دانشگاه هاي برتر جهان از منظر توسعه پايدار

دانشگاه پايدار از موضوعات نوظهور دانشگاهي است كه در دهه اخير دانشگاهيان سعي دارند تا به آن دست يابند. لذا، توجه به اقدامات دانشگاه هاي برتر در خصوص دانشگاه پايدار و استفاده از تجارب و شيوه هاي اقدام آنان در اين خصوص، گنجي پنهان از دانش است كه مي تواند راهگشاي ساير دانشگاه ها در مسير پايداري باشد. در اين پژوهش تلاش شد تا دانشگاه هاي برتر از نظر تنوعات عملكردي توسعه پايدار سنخ شناسي شوند. پژوهش از نظر هدف كاربردي بود و با روش مطالعه توصيفي و تطبيقي و روش تحليل محتوا انجام شد. نمونه هدفمندي از دانشگاه هاي برتر دنيا انتخاب شدند و فعاليت هاي آنان در حوزه توسعه پايدار با استفاده از اطلاعات موجود در وبسايت هاي دانشگاه ها و اسناد و مدارك مربوط بررسي شد. يافته هاي اين مطالعه مدلي پنج بعدي را براي سنخ شناسي دانشگاه ها از منظر توسعه پايدار پيشنهاد داد كه بر اساس درصد تنوعات عملكردي، دانشگاه پايدار كلاس اول در سطح آغازين قرار دارد و دانشگاه هاي كلاس دوم و سوم به ترتيب در سطح موفقيت در مسير و پيشرو قرار دارند. همچنين بر اساس يافته ها، لازم است كه دانشگاه ها الزامات پايه اي را براي قرارگيري در زمره دانشگاه پايدار داشته باشند و چنانچه دانشگاهي از اين الزامات برخوردار باشد، مي توان آن را در يكي از دسته بندي هاي دانشگاه پايدار جاي داد. اين سنخ شناسي به دانشگاه ها اين امكان را مي دهد تا ضمن شناسايي نوع دانشگاه خود از منظر تنوعات عملكردي توسعه پايدار، به اقداماتي كه حركت در مسير دستيابي به توسعه پايدار را امكان پذير مي كند، توجه كنند و هوشمندانه در اين مسير گام بردارند.