فراواني عفونت هاي انگلي در مراجعه كنندگان به بيمارستان آيت الله روحاني شهرستان بابل (1394)

سابقه و هدف: با توجه به شرايط اكولوژيكي مناسب و بومي بودن استان مازنداران براي بسياري از عوامل انگلي بيماريزا، مطالعه حاضر با هدف بررسي ميزان عفونت هاي انگلي در مراجعه كنندگان به بيمارستان آيت الله روحاني بابل در سال 1394 انجام پذيرفت. مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفي تحليلي مقطعي بر روي نمونه هاي مدفوع مراجعين بيمارستان آيت الله روحاني شهرستان بابل از فروردين تا اسفند ماه 1394 صورت گرفت. نمونه هاي جمع آوري شده با استفاده از روش هاي مستقيم و فرمالين اتر مورد بررسي قرار گرفتند. اطلاعات جمع آوري شده با آزمون آماري مجذور كاي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: از 4478 نمونه مورد بررسي، 370 مورد (%8.26) آلوده به انگل بودند. آنتامبا هيستوليتيكا (56%/2)، آنتامبا كلي (%1.6) و ژيارديا لامبليا (1.45%) بيشترين ميزان آلودگي را به خود اختصاص دادند. آلودگي در مردان (%9.14) به طور معني داري بيشتر از زنان (7.4%) بود (0.03=p). آلودگي در مناطق شهري %8.02 و در مناطق روستايي %8.4 بود كه اختلاف معني داري بين آن ها وجود نداشت. بيشترين ميزان آلودگي در فصل پاييز بود كه با ساير فصول اختلاف معني داري داشت (0.02=p). گروه سني 49-31 سال و كمتر از 11 سال به ترتيب بيشترين و كمترين ميزان آلودگي را داشتند (0.025=p). نتيجه گيري: با توجه به شيوع عوامل انگلي در شهرستان بابل به ويژه عوامل تك ياخته اي كه به لحاظ پزشكي و باليني حائز اهميت هستند. لازم است از ساز و كار هاي مناسب تري جهت كاهش ميزان آلودگي منابع آبي و غذايي بهره گرفت.