بررسي فراواني تظاهرات باليني سندرم پيش از قاعدگي در زنان متأهل جوان شهر كرمان

سابقه و هدف: سندرم پيش از قاعدگي يكي از شايعترين اختلالات زنان در سنين باروري است كه تركيبي از اختلالات جسمي، عصبي و رواني است كه در نتيجه آن، سازگاري اجتماعي، ارتباط درون فردي و فعاليت هاي طبيعي فرد با مشكل مواجه شده و بر كيفيت زندگي وي تاثير منفي مي گذارد. هدف از مطالعه حاضر بررسي فراواني علائم و نشانه هاي سندرم قبل از قاعدگي در زنان متاهل شهر كرمان است. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي 240 زن متاهل مراجعه كننده به مراكز بهداشتي شهر كرمان، پرسشنامه اي شامل: اطلاعات دموگرافيك (تعداد فرزندان، شغل، تحصيلات ، تعداد فرزندان) و علائم سندرم قبل از قاعدگي را تكميل نمودند. افراد مورد بررسي، زنان متاهل غير باردار كمتر از 45 سال بودند. نتايج با استفاده از آزمون آناليز واريانس يك طرفه و آزمون T مستقل مورد پردازش قرار گرفتند. يافته ها: ميانگين سني زنان برابر 7.6 ±32.4 سال بود كه 62.9 درصد زنان مورد مطالعه علائم PMS متوسط يا شديد داشتند، همچنين 15.4 درصداز زنان مورد مطالعه داراي اختلال ملال قبل از قاعدگي (PMDD) بودند. با در نظر گرفتن شدت علائم، شايعترين تظاهرات علايم جسماني 79%، عصبانيت و زودرنجي 78%، خستگي و كمبود انرژي 73%، كاهش علاقه به فعاليت هاي داخل منزل 63% بودند. تأثير علائم بر مسئوليت هاي خانوادگي با فراواني 60% بيشترين شدت را در بخش تاثير علائم داشت. نتيجه گيري: با توجه به شيوع گسترده ي علائم و نشانه هاي سندرم قبل از قاعدگي و تاثير غير قابل انكار علايم در زندگي و روابط اجتماعي و همچنين فقدان يك ابزار سنجش ملي و تفاوت هاي فرهنگي، جغرافيايي لازم است بررسي هاي بيشتري در زمينه شناخت اين علايم و آموزش هاي برنامه ريزي شده انجام گيرد.