ارائه چارچوب رتبه‌بندي معيارهاي انتخاب تأمين‌كننده راهبردي (مورد مطالعه: شركت فولاد آلياژي يزد)

امروزه با توجه به تشديد رقابت و پويايي حاكم بر اقتصاد و فعاليت بنگاه‌ها، اتخاذ رويكرد راهبردي در مديريت زنجيره تأمين و انتخاب تأمين‌كننده به ضرورتي انكارناپذير تبديل شده است. تأمين‌كنندگان يكي از اساسي‌ترين قسمت‌هاي زنجيره‌ تأمين هستند و مسائل مربوط به گزينش تأمين‌كننده، مسائلي پيچيده هستند كه ممكن است دغدغه‌هاي كمي و كيفي بسياري را به همراه داشته باشند. چارچوب‌هاي ارائه‌شده در تحقيقات گذشته برآورنده نياز راهبردي بنگاه‌ها در انتخاب تأمين‌كننده نبوده است، بر همين اساس در اين تحقيق از طريق تلفيق رويكردهاي راهبردي توسعه همكاري بين ‌شركتي و معيارهاي انتخاب تأمين‌كننده چارچوب مناسب جهت انتخاب تأمين‌كننده راهبردي ارائه شده است. بدين منظور براساس روش گسترش كاركرد كيفيت ارتباط بين مؤلفه‌هاي راهبرد همكاري و معيارهاي انتخاب تأمين‌كننده مشخص شده و با استفاده از روش توديم فازي وزن راهبردي هر مؤلفه محاسبه شد. با توجه به اينكه زنجيره تأمين نقشي حياني در زنجيره تأمين دارد، جامعه آماري تحقيق متشكل از متخصصان و مديران زنجيره تأمين شركت فولاد آلياژي يزد انتخاب شدند. به منظور تحليل داده‌ها از روش نمونه‌گيري نظري بهره گرفته شده و نمونه‌اي غير‌آماري متشكل از ده نفر خبره انتخاب شده است. در نتيجه تحليل داده‌ها چارچوب انتخاب تأمين‌كننده راهبردي، و وزن راهبردي هر مؤلفه مشخص شده است. نتايج تحليل داده‌ها حاكي از آن است كه از ميان 20 معيار تصميم پنج معيار «كيفيت محصول»، «برنامه‌ريزي راهبردي»، «سابقه‌ي تأمين‌كننده»، «ميزان ريسك پيش‌بيني شده» و «مديريت واحد تحقيق و توسعه» به ترتيب از نظر اهميت در اولويت‌هاي اول تا پنجم قرار گرفتند. در انتهاي پژوهش راهكارهايي براي انتخاب زنجيره تأمين شركت فولاد آلياژي يزد ارايه شد.