نقش نوع پوشش نانوذرات نقره در دارورساني كارا: برهمكنش با پروتئين سرم آلبومين انساني

زمينه و هدف: استفاده از نانو ذرات نقره (AgNPs) در نانوپزشكي و داروسازي بسيار متداول شده است. نانوذرات نقره از طرق مختلف سنتز مي‌شوند. ميزان اتصال دارو به پروتئين سرم آلبومين انساني (HSA)، به‌عنوان فراوان‌ترين پروتئين در سيستم گردش خون، در غلظت درماني و ميزان دسترسي بافت هدف به دارو مؤثر است. هدف از اين مطالعه بررسي تأثير نوع پوشش مورداستفاده در سنتز AgNPs بر ميزان برهمكنش اين نانوذرات با HSA است.مواد و روش‌ها: از طيف‌سنجي‌ فلورسانس، طيف‌سنجي دورنگ نمايي دوراني (CD) و آناليز پتانسيل زتا جهت بررسي تغييرات ايجادشده بر ساختار HSA در هنگام افزودن نانوذرات نقره با ماتريس پراكنده اتيلن گليكول، نانوذرات نقره حاوي پايداركننده سديم سيترات و نانوذرات نقره بدون پوشش استفاده گرديد.نتايج: خاموشي نشر فلورسانس نشان داد نانوذرات نقره حاوي ماتريس پراكنده اتيلن گليكول با ثابت اتصال (Ka) بالاتر (M^-110^4 ×56) در مقايسه با دو نوع نانوذره ديگر با HSA برهمكنش مي‌دهند. مطالعات CD نشانگر كاهش محتواي آلفا هليكس پروتئين به‌ويژه پس از افزودن نانوذرات نقره حاوي ماتريس پراكنده اتيلن گليكول (از 51.45% به 41.71%) است. آناليز پتانسيل زتا بيانگر كاهش بار سطحي HSA به‌ويژه پس از افزودن نانوذرات نقره حاوي ماتريس پراكنده اتيلن گليكول از (mV 16.73 به mV 11.79) است.نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد نانوذرات نقره حاوي ماتريس پراكنده اتيلن گليكول نسبت به دو نوع نانوذره ديگر برهمكنش قوي‌تري با HSA دارند؛ بنابراين نوع پوشش انتخابي در سنتز نانوذرات نقره، بر ميزان برهمكنش آن‌ها با HSA و درنتيجه انتقال و پخش آن‌ها در خون تأثيرگذار است.