تحليل و بررسي ارتباط بين سرمايۀ اجتماعي وكاهش بزهكاري (مورد مطالعه: دانش‌آموزان دو منطقۀ شهر اصفهان)

سرمايه اجتماعي، به دليل محتوايي كه دارد، با موضوعات مطرح در حوزه علوم انساني، از جمله آسيب‌هاي اجتماعي، ارتباط پيدا مي‌كند. با توجه به اين تأثير متقابل، هدف از تحقيق حاضر بررسي رابطه بين سرمايه اجتماعي و بزهكاري بود. اين مطالعه به روش پيمايشي بين ۳۸۴ دانش‌آموز پسر 19 تا 25 سال مناطق 6 و 7 شهر اصفهان انجام شد. يافته‌ها نشان داد بين سرمايه اجتماعي و همه ابعاد آن‌ـ اعم از مشاركت، اعتماد، حمايت، انسجام اجتماعي‌ـ و همچنين روابط متقابل با ديگران با بزهكاري، با ضريب اطمينان ۹۵ درصد، از نظر آماري، رابطه منفي وجود دارد. همچنين، سن و پايه تحصيلي و پايگاه اقتصادي و اجتماعي، به منزله متغيرهاي زمينه‌اي، با ضريب اطمينان ۹۵ درصد، از نظر آماري رابطه معنادار دارند. نتايج اين تحقيق نشان داد هر اندازه افراد در ساختار جديد اجتماعي سرمايه اجتماعي بيشتري داشته باشند، يعني اين متغير به مثابه ذخيره‌اي ارزشمند‌ـ مانند حمايت‌هاي اجتماعي، حمايت رواني و مالي، حس تعلق، وابستگي، مشاركت‌ـ در جنبه‌هاي مختلف زندگي اجتماعي افراد نقش داشته باشد، سلامت اجتماعي آن‌ها در وضعيت بهتري قرار خواهد گرفت.