درون‌پوشاني عصارۀ زعفران در سامانۀ امولسيوني دوگانه و بررسي پايداري تركيبات مؤثره به روش تحليل مؤلفۀ اصلي

در اين مطالعه با هدف افزايش پايداري تركيبات مؤثرۀ زعفران (كروسين، پيكروكروسين و سافرانال)، امولسيون دوگانه بر مبناي بهينه‌سازي امولسيون اوليه توليد گرديد. به‌منظور افزايش پايداري در امولسيون اوليه تأثير حضور سورفاكتانت در سه سطح 10، 12/5 و 15 درصد و افزودن تركيباتي نظير ساكارز، سوربيتول و دكستران بررسي شد. از روش تحليل مؤلفۀ اصلي براي روشن‌ساختن روابط ميان تغييرات كيفي تركيبات مؤثره در دورۀ نگهداري و رابطۀ آن با خصوصيات امولسيون استفاده گرديد. بر مبناي نتايج حاصله، روز 7ام نگهداري به‌عنوان نقطۀ بحراني در روند تغييرات پايداري امولسيون و اُفت تركيبات مؤثره شناخته شد. همچنين مشخص گرديد كه روند تغييرات فيزيكي امولسيون، پايداري تركيبات مؤثرۀ درون‌پوشاني‌شده را تحت‌تأثير قرار داد. در ميان سه تركيب موردبررسي، نتايج نشان‌دهندۀ مستقل‌بودن روند تغييرات پيكروكروسين و عدم تأثيرپذيري آن از درجۀ پايداري امولسيون بود. ازسوي‌ديگر، افزودن 1 درصد وزني/وزني سوربيتول به عصارۀ آبي زعفران سرعت تخريب تركيبات مؤثره در دورۀ نگهداري امولسيون را كاهش داد. علاوه‌بر اين، امولسيون دوگانۀ توليدشده در دورۀ نگهداري 14 روزه توانست به‌صورت مؤثري سبب بهبود نيمه‌عمر تركيبات فعال در عصارۀ زعفران گردد. نتايج نشان ‌داد كه سامانۀ امولسيون دوگانه روش مناسبي جهت حفظ تركيبات مؤثرۀ زعفران بود اما ويژگي‌هاي كيفي امولسيون اوليه نيز تأثير زيادي در پايداري اين سامانه و اثرات حفاظتي آن بر تركيبات فعال زعفران داشت. همچنين مي‌توان از روش‌هاي تحليل چندمتغيره جهت روشن‌ساختن روابط ميان خصوصيات كيفي امولسيون و تركيبات درون‌پوشاني‌شده در آن به‌خوبي استفاده كرد.