بهينه‌سازي توليد ارگانوژل روغن‌كنجد و تأثير آن بر ويژگي‌هاي فيزيكوشيميايي و كيفي سوهان

هدف از اين مطالعه بهينه‌نمودن شرايط توليد ارگانوژل با استفاده از مقادير مختلف موم و مونودي‌گليسريد و به‌كارگيري آن در فرمولاسيون سوهان بود. توليد ارگانوژل با سطوح مختلف موم (0، 1/67، 5، 8/33 و 10 درصد) و مونودي‌گليسريد (0، 1/67، 5، 8/33 و 10 درصد) صورت گرفت. بهينه‌سازي عددي متغيرهاي فرايند بر مبناي حداكثر استحكام ارگانوژل، بالاترين نقطۀ ذوب ارگانوژل، حداكثر ويسكوزيتۀ خمير سوهان و كمترين ميزان روغن آزادشده از سوهان با استفاده از روش سطح پاسخ (RSM) تعيين شد. نتايج نشان داد كه افزايش سطح به‌كارگيري موم و مونودي‌گليسريد سبب افزايش استحكام ارگانوژل و افزايش ويسكوزيتۀ خمير سوهان شد. ازطرف‌ديگر افزايش به‌كارگيري موم و مونودي‌گليسريد به‌طور معني‌داري (0/05 p) سبب كاهش روغن آزادشده از سوهان گرديد. شرايط بهينۀ توليد ارگانوژل به‌منظور تهيۀ سوهان با كيفيت فيزيكي و شيميايي مطلوب شامل ميزان 8/82 درصد مونودي‌گليسريد و ميزان 7/03 درصد موم انتخاب شد. مقايسۀ داده‌هاي پيش‌بيني‌شده با داده‌هاي واقعي بيانگر عدم وجود اختلاف معني‌دار ميان آنها و در واقع برازش مناسب مدل پيش‌بيني‌شده براي توليد سوهان بر پايۀ ارگانوژل مي‌باشد. مقايسۀ خصوصيات كيفي سوهان با نمونۀ شاهد نشان داد كه فعاليت آنتي‌اكسيداني، محتوي رطوبت و خصوصيات حسي نمونۀ سوهان تهيه‌شده با فرمولاسيون بهينۀ ارگانوژل بهتر از نمونۀ شاهد و ميزان خاكستر و روغن پس‌داده‌شده از آن نيز كمتر از نمونۀ شاهد بود. ازاين‌رو، جايگزيني ارگانوژل با روغن جامد در سطوح بهينه در فرمولاسيون محصولات ازجمله سوهان بدون ايجاد تأثير چمشگير بر ويژگي‌هاي كيفي محصول ميسر است.