بررسي تحولات ساختاري در جوشكاري مقاومتي نقطه‌اي فولاد پيشرفته استحكام بالاي DP590

تحولات ساختاري و سختي در فولاد پيشرفته استحكام بالا DP590 به كمك ميكروسكوپ نوري و ميكروسكوپ الكتروني روبشي بر روي نمونه هاي جوشكاري شده مقاومتي نقطه اي بررسي شده است. نمودار سختي مقاطع جوش توسط ريزسختي سنجي تهيه و پيك دمايي و توزيع حرارت به كمك نرم افزارAbaqus شبيه سازي شد. نتايج نشان مي دهد با توجه به دماي ايجادشده در هر منطقه دكمه جوش، منطقه تحت تاثير حرارت و فلز پايه متفاوت داراي ريزساختار متفاوت هستند و اين تفاوت بر سختي در مناطق مختلف تاثيرگذار است. حضور جزاير مارتنزيتي تمپرشده، با كسر حدود 44 درصد در زمينه فريت در فلز پايه، ساختار عمدتاً مارتنزيتي در دكمه جوش و ساختار مارتنزيتي به همراه نواحي پراكنده اي از فريت در منطقه تحت تاثير حرارت مشاهده شد. نتايج آزمون ريزسختي سنجي نشان دهنده تفاوت سختي در مناطق مختلف بود و هم چنين مشاهده شد كه سختي در منطقه تحت تاثير حرارت و فلز جوش افزايش يافته است. ميزان سختي اندازه گيري شده در منطقه دكمه جوش، فلز پايه و منطقه تحت تاثير حرارت، به ترتيب، حدود 400، 200 و 450 ويكرز بود كه با ساختارهاي مشاهده شده مطابقت داشت.