عنوان مقاله :
اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر انعطافپذيري در همسران جانبازان
عنوان به زبان ديگر :
Effectiveness of Acceptance- and Commitment-Based Therapy on Psychological Flexibility of Veterans’ Spouses
پديد آورندگان :
مقتدايي، مسعود (دانشگاه آزاد اسلامي -دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي گروه روانشناسي، واحد اصفهان (خوراسگان , خوشاخلاق، حسن دانشگاه آزاد اسلامي - دانشكده روانشناسي - گروه روانشناسي، واحد نائين
كليدواژه :
درمان مبتني بر پذيرش و تعهد , انعطافپذيري روانشناختي , همسران جانبازان
چكيده فارسي :
اهداف: خانواده جانبازان بهويژه همسران آنها با گذشت سالها از جنگ تحميلي، هنوز عوارض ناشي از آن را تجربه ميكنند كه زندگي اين افراد را با آسيبهاي روحي و رواني همراه كرده است. اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر انعطافپذيري روانشناختي در همسران جانبازان انجام شد.
مواد و روشها: در اين پژوهش نيمهتجربي 34 نفر از همسران جانبازان مراجعهكننده به مراكز مشاوره شاهد شهر اصفهان در زمستان 1393 و بهار 1394 از طريق نمونه گيري دردسترس انتخاب شدند و با استفاده از روش تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل (هر گروه 17 نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش مقياس پذيرش و عمل- نسخه دوم بود. جلسات درماني مبتني بر پذيرش و تعهد براي گروه آزمايش در 8 جلسه 90دقيقهاي و بهصورت دوبار در هفته برگزار شد، ولي گروه كنترل هيچ مداخلهاي دريافت نكردند. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS 21 و آزمون تحليل واريانس با اندازهگيريهاي مكرر و آزمون تعقيبي بونفروني مورد تحليل قرار گرفتند.
يافتهها: بين ميانگين نمرات انعطافپذيري دو گروه كنترل و آزمايش در مرحله پسآزمون و پيگيري تفاوت معنيداري وجود داشت (0.01p<). همچنين زمان بر اثربخشي درمان از مرحله پسآزمون به پيگيري تاثيري نداشت و اثر مداخله در مرحله پيگيري نسبت به پسآزمون كاهش نيافت.
نتيجهگيري: روش درمان گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد در افزايش انعطافپذيري روانشناختي همسران جانبازان موثر است.
چكيده لاتين :
Aims: Over the years of imposed war, veterans’ families, and especially their wives, experience complications arising from it, in such a case that their life has been associated with spiritual and mental damages. The aim of the study was to evaluate the effectiveness of acceptance and commitment therapy on flexibility in spouses of veterans.
Materials & Methods: In this quasi-experimental study, 34 spouses of veterans, referred to Shahed Counseling Centers in Isfahan during winter and spring 2015, were selected via Available Sampling Method, and through Random Sampling Method, they assigned to experimental and control groups (n=17 per group). Research tool was Acceptance and Action Questionnaire-II (AAQ-II). In experimental group, there were eight 90-min treatment sessions based on acceptance (2 sessions per week). Control group did not receive any intervention. Data was analyzed in SPSS 21 software using Repeated Measure ANOVA, and Bonferroni Post-hoc test.
Findings: In posttest and follow up stages, there were significant differences in mean flexibility scores between control and experimental groups (p<0.01). Time did not affect the effectiveness of posttest-to-follow up stage. In addition, there was no reduction in the effects of intervention in the follow up stage compared to posttest.
Conclusion: Based on acceptance and commitment therapy, Group therapy method effectively enhances psychological flexibility level of the spouses of the veterans.