مقايسه اثر ليزر پرتوان و درمان رايج فيزيوتراپي در درمان تاندونيت سوپرااسپايناتوس

The comparison of high power laser and routine physiotherapy in the treatment of supraspinatus tendinitis

مقدمه: تاندونيت شايع‌ترين اختلال عضلاني اسكلتي مفصل شانه است. تأثيرات مثبت ليزر كم‌توان همچون افزايش دامنۀ حركتي و كاهش درد در درمان تاندونيت شانه تأييد شده است. هدف از اين مطالعه بررسي تأثير ليزر پرتوان و مقايسۀ آن با فيزيوتراپي رايج بود. روش بررسي: اين مطالعه از نوع مطالعات نيمه‌تجربي يك‌سو‌كور بود. 40 بيمار (23 زن و 17مرد) در دو گروه ليزر پرتوان (20 نفر) و كنترل (20 نفر) قرار گرفتند. فيزيوتراپي شامل مداليتۀ تنس، التراسوند و تمرين‌درماني براي هر دو گروه يكسان بود. گروه ليزر پرتوان علاوه‌بر درمان فيزيوتراپي تحت درمان با ليزر پر‌توان قرار گرفتند. تمامي بيماران به‌مدت دو هفته (6 جلسه) تحت درمان بودند. تمامي بيماران قبل و پس از درمان، (Visual analogue scale (VAS را براي تعيين شدت درد و پرسشنامۀ فارسي (The Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand (DASH را براي پيامد‌هاي فعاليت عملكردي شانه تكميل كردند. يافته‌ها: ميانگين نمرۀ VAS و پرسشنامۀ DASH بعد از درمان در هر دو گروه ليزر پرتوان و كنترل كاهش يافته و از نظر آماري معنادار بود (0/001 =P). ميانگين تغييرات نمرۀ درد و پرسشنامۀ DASH گروه ليزر پرتوان نسبت به گروه كنترل بيشتر يود و از نظر آماري مقدار اين تفاوت معنادار بود (0/001=P). نتيجه‌گيري: به‌نظر مي‌رسد همراهي ليزر پرتوان در كنار فيزيوتراپي رايج به‌عنوان يك روش جديد داراي اثرات درماني بيشتري است. احتمالاً مكانيسم ضد التهابي ليزر از‌طريق تسريع كاهش درد باعث بهبود عملكرد مفصلي شده است. البته براي اثبات اين ادعا به مطالعات بيشتري نياز است.

فاقد چكيده لاتين