عنوان مقاله :
اثربخشي آموزش مهارت هاي زندگي بر كيفيت زندگي همسران جانبازان مبتلا به اختلالات خلقي
عنوان به زبان ديگر :
The effectiveness of life skills training on the quality of life of spouses of veterans with affective disorders
پديد آورندگان :
سليمانيان، علي اكبر دانشگاه بجنورد - دانشكده علوم انساني - گروه مشاوره و روا‌ن‌شناسي , جاجرمي، محمود دانشگاه آزاد اسلامي - دانشكده علوم انساني - گروه روا‌ن‌شناسي، واحد بجنورد , جاجرمي، محمود دانشگاه آزاد اسلامي - دانشكده علوم انساني - گروه روا‌ن‌شناسي، واحد بجنورد , فلاحتي، مريم دانشگاه آزاد اسلامي - دانشكده علوم انساني - گروه روا‌ن‌شناسي، واحد بجنورد
كليدواژه :
مهارت‌هاي زندگي , كيفيت زندگي , همسران جانبازان , اختلالات خُلقي
چكيده فارسي :
اهداف: با وجود گذشت سال‌ها از اتمام جنگ، جانبازان هنوز با مشكلات جسمي و رواني زيادي روبه‌رو هستند كه اين امر مي‌تواند به‌طور جدي كيفيت زندگي جانباز و به‌طبع آن خانواده را تحت تاثير قرار دهد. مطالعات مختلف نشان داده است كه آموزش‌هاي رواني مي‌تواند در بهبود كيفيت زندگي جانباز و خانواده وي نقش داشته باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي آموزش مهارت‌هاي زندگي بر كيفيت زندگي همسران جانبازان مبتلا به اختلالات خُلقي بود.
مواد و روش‌ها: در اين پژوهش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل، 50 نفر از همسران جانبازان مبتلا به اختلالات خُلقي مراجعه‌كننده به بيمارستان روان‌پزشكي صدر تهران در سال 1392 با روش نمونه‌گيري دردسترس انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفتند. اين افراد به تصادف در دو گروه 25 نفري آزمايش و كنترل گمارده شدند. ابزار پژوهش، فرم كوتاه پرسش‌نامه كيفيت زندگي سازمان جهاني بهداشت بود. گروه آزمايش به‌مدت 10 جلسه 120دقيقه‌اي به‌صورت هفتگي تحت آموزش مهارت‌هاي زندگي قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از تحليل كواريانس و با به‌كارگيري نرم‌افزار آماري SPSS 18 تحليل شدند.
يافته‌ها: ميانگين نمرات دو گروه در مرحله پس‌آزمون با كنترل اثر پيش‌آزمون، در كيفيت زندگي (0001/0=p) و خرده‌مقياس‌هاي سلامت رواني (0.017=p)، سلامت روابط اجتماعي (0.005=p) و سلامت جسماني (0.006=p) داراي تفاوت معني‌داري بود، اما در خرده‌مقياس سلامت محيطي (0.347=p) تفاوت معني‌داري مشاهده نشد.
نتيجه‌گيري: آموزش مهارت‌هاي زندگي، تاثير بسزايي در بهبود كيفيت زندگي همسران جانبازان مبتلا به اختلالات خُلقي دارد.
چكيده لاتين :
Aims: Most of the marital problems are due to lack of any communication or problem-solving skill. Based on the conducted studies, teaching such skills, before marriage, leads to less conflicts and higher marital satisfaction. The aim of this study was to investigate the effectiveness of teaching the pre-marriage skills on the communication and problem-solving skills in the daughters of the martyrs and veterans of Gilan Province.
Materials & Methods: In this semi-experimental pretest-posttest study with a control group, 18-25 years old daughters of martyrs and veterans of the cities of Gilan Province were studied in 2014. 50 persons (from Rasht) and 30 persons (from Lahidjan) were randomly selected via Multi-step Cluster Method. The persons were randomly divided into two groups including control and experimental. Ten 90-minute pre-marriage skills training sessions were conducted in experimental group (one session per week). Communication Skills Questionnaire and Problem-solving Scale were completed by the groups at the pretest and posttest stages. Data was analyzed using one-variable and multivariate covariance analysis methods.
Findings: At the posttest stage, there were increases in the mean scores of the communication skills of experimental group in all the sub-scales including emotion management, understanding other persons, and assertiveness (p<0.001). In the problem-solving scale, the scores of experimental group decreased in distress, avoidance, and controlling subscales, while there were increases in the scores of creativity, trust, and turning subscales (p<0.001).
Conclusion: It is very important to teach the communication and problem-solving skills to young persons and especially, the daughters of the martyrs and veterans before marriage to enhance the marriage quality and reduce the conflicts.
