بررسي سطح سرمي 25 هيدروكسي ويتامين دي و رابطه آن با وجود سندروم متابوليك در شهر مشهد

Assessment of 25 hydroxyvitamin D level and its correlation with metabolic syndrome in Mashhad

مقدمه مطالعات متعددي مبني بر دخالت كمبود ويتامين Dبر اجزاي سندروم متابوليك در دسترس است. با توجه به شيوع بالاي كمبود ويتامين D در ايران بر آن شديم تا رابطه كمبود ويتامين D را با سندروم متابوليك در جمعيت مشهد بررسي كنيم. روش كار اين مطالعه بر 902 نمونه سرمي از نمونه هاي Mashhad study در سال 1391-1392 انجام شد. افرادي با سابقه قبلي بيماريهاي كبدي، كليوي، بدخيمي ها، خانمهاي حامله و شيرده از مطالعه حذف شدند. همچنين افرادي كه در حال مصرف داروهاي تاثير گذار بر سطح ويتامين D و يا قند و ليپيد بودند نيز از مطالعه كنار گذاشته شدند. اطلاعات دموگرافيك بيماران ثبت و آزمايشات قند خون ناشتا- پروفيل ليپيدي و سطح 25 هيدروكسي ويتامين D براي بيماران اندازه گيري شد. افراد بر اساس كرايترياي ATPIII به دو دسته با و بدون سندروم متابوليك تقسيم شدند و سطوح ويتامين D در بين اين دو گروه با هم مقايسه شد. نتايج شيوع سندروم متابوليك در اين مطالعه 27/5% بود. 79/3 % از افراد كل تحت مطالعه كمبود ويتامين D داشتند. سطح سرمي ويتامين D در افراد با سندروم متابوليك16/0± 15/7 نانوگرم در ميلي ليتر و در افراد بدون سندروم متابوليك 14/1± 16/6 بود كه اختلاف بين دو گروه معني دار بود(0/04=p) ولي رابطه ويتامين D با هيچكدام از متغير هاي آزمايشگاهي معني دار نبود. نتيجه گيري بر اساس اين مطالعه سطح سرمي ويتامين D در افراد با سندروم متابوليك كمتر است. بررسي رابطه علت و معلولي بين كمبود اين ويتامين و وجود سندروم متابوليك نيازمند مطالعات بيشتر در اين زمينه است.

Introduction: A number of studies have shown an association between vitamin D deficiency and metabolic syndrome components. Due to high prevalence of vitamin D deficiency in IRAN we performed this study to assess links between vitamin D deficiency and metabolic syndrome in Mashhad population. Materials & Methods: A total of 902 serum samples from Mashhad Study, between 1391-1392, were selected. Cases with history of liver disease, renal failure, malignancy, acute illness, pregnancy and lactation were excluded. Subjects with history of drug usage that interfere with 25 hydroxy vitamin D level or blood sugar and lipid profiles also excluded. Demographic data of patients were recorded and fasting blood sugar, lipid profiles and 25 hydroxy vitamin D were measured for all cases. Subjects were divided according to ATP III criteria in to two groups, with and without metabolic syndrome and 25 hydroxy vitamin D was compared between two groups. Results: Overall 27.5% of subjects had metabolic syndrome. Prevalence of vitamin D deficiency was 79.3%. There was a significant difference in vitamin D level between subjects with and without metabolic syndrome ( 15.7±16 ng/ml vs 16.6±14.1 ng/ml respectively and p=0.04 ) but correlation of vitamin D with components of metabolic syndrome was not significant. Conclusion: Our study showed that vitamin D level was lower in subjects with metabolic syndrome. Conclusion regarding casualty needed to more studies. Acknowledgement: This study was supported by Mashhad University of Medical Sciences for financial.