تدوين الگوي رواندرماني يكپارچه اختلال اضطراب فراگير همبود با اختلالات هيجاني؛ رويكردي كيفي

Developing an integrated psychotherapy model of generalized anxiety disorder comorbid with emotional disorders; a qualitative approach

با توجه به چندبعدي بودن و فراگير بودن اختلال اضطراب فراگير و تأثير آن بر همه ابعاد زندگي و پيچيده بودن آسيب‌شناسي آن و با توجه به اينكه درصد بالايي از اين بيماران به بيش از يك اختلال مبتلا هستند و در مقايسه با ساير اختلالات اضطرابي كمتر به درمان‌هاي روان‌شناختي پاسخ مي‌دهند، مداخلات فراگيرتري را مي‌طلبند و نياز به ارائه دستورالعمل‌هاي درماني جامعي دارند، يعني درمانگر براي درمان اختلال بايد يك رويكرد همه‌جانبه نگر داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف تدوين الگوي رواندرماني يكپارچه اختلال اضطراب فراگير همبود با اختلالات هيجاني انجام شد. روش: روش پژوهش، تحليل محتواي قياسي بود. حوزه پژوهش شامل كتاب‌ها، پايان‌نامه‌ها و مقالات معتبر داخلي و خارجي در زمينه اختلال اضطراب فراگير و شامل متخصصين در زمينه اعتباربخشي تخصصي مؤلفه‌ها و مدل استخراج‌شده بود. نمونه‌گيري به‌صورت هدفمند آغاز گرديد. براي حجم نمونه از معيار اشباع استفاده شد كه نشان‌دهنده كفايت حجم نمونه است. ازاين‌رو از 40 منبع نوشتاري با موضوع سبب‌شناسي و درمان اختلال اضطراب فراگير استفاده گرديد. مؤلفه‌ها و محتواي به‌دست‌آمده بر اساس تلفيق و هماهنگ‌سازي با پيشينه موجود، به‌صورت پروتكل رواندرماني يكپارچه اختلال اضطراب فراگير طراحي شد. در مرحله آخر نيز صحت و سقم الگوي مذكور بررسي گرديد. يافته ها: الگوي درمان يكپارچه اختلال اضطراب فراگير حاوي 8 مضمون اصلي است كه عبارتند از: آگاهي و آموزش روان شناختي، فرايندهاي انگيزشي، راهبردهاي رفتاري، راهبردهاي شناختي، راهبردهاي فراشناختي، كارآمدي هيجاني، اثربخشي بين فردي و آموزش رشد فردي و معنويت. در نتيجه اين 8 مضمون، 34 مؤلفه اصلي و 71 مؤلفه فرعي به دست آمد. الگوي به دست آمده با استفاده از شاخص‌هاي روان سنجي اعتباريابي و پايايي سنجي شد. نتايج حاكي از معتبر و پايا بودن الگوي موردنظر بود. نتيجه گيري: الگوي رواندرماني يكپارچه به دست آمده، مي‌تواند در كنار ساير مداخلات موجود، در صورت بندي مداخله براي درمان اختلال اضطراب فراگير قابل استفاده ‌باشد.

The aim of this study was to Developing an integrated psychotherapy model of people with generalized anxiety disorder comorbid with emotional disorders. Methods: The research method was deductive content analysis. Purposive sampling was used and written sources were used to study etiology and treatment of generalized anxiety disorder. Then the content of the books and articles were analyzed in terms of the components involved in the etiology and treatment of generalized anxiety disorder. In this study, therapeutic components were first extracted, then classified into main theme, main component and sub-component. Finally, the validity and reliability of the above mentioned model were examined. Results: The integrated treatment model of generalized anxiety disorder contains 8 main themes: psychoeducation, motivational processes, behavioral strategies, cognitive strategies, meta-cognitive strategies, emotional efficacy, interpersonal effectiveness, and personal development and sprituality training. As a result of these 8 themes, 34 main and 71 sub-component were obtained. Conclusions: The integrated therapeutic model of generalized anxiety disorder developed in this study can be used along with other interventions to formulate intervention for treatment of generalized anxiety disorder