بررسي حساسيت رطوبتي و پير شدگي بلند مدت بتن آسفالتي حاوي لاستيك ضايعاتي

درصدهاي مختلفي از پودر لاستيك به دو روش تر و خشك به مخلوط اضافه شده و مقاومت كششي و حساسيت رطوبتي قبل و بعد از پير شدگي بلند مدت مورد بررسي و مقايسه قرار گرفته اند. نتايج نشان مي دهند كه در  روش اختلاط تر و خشك،  مقدار بهينه پودر لاستيك، كه به ازاي آن مقاومت كششي در حالت خشك و مرطوب حداكثر مي باشد، به ترتيب 1 و 10% مي باشد، كه به ازاي آنها، مقاومت كششي در حالت خشك در روش اختلاط خشك و تر، به ترتيب، 20 و 18% بيشتر از آن در مخلوط كنترل است. اما، در حالت مرطوب، مقاومت كششي نمونه هاي حاوي مقادير بهينه پودر لاستيك در حالت خشك و تر تقريبا 0 و 17% بيش از مقاومت كششي نمونه كنترل است. در مخلوط آسفالتي بدون لاستيك و حاوي درصدهاي مختلف لاستيك به روش خشك و تر، پير شدگي باعث افزايش جزيي در مقاومت كششي مي گردد.  از ديگر نتايج به دست آمده مي توان به افزايش حساسيت رطوبتي در اثر پير شدگي براي مخلوطهايي كه لاستيك به صورت تر به آنها اضافه شده اشاره نمود، به طوري كه نسبت مقاومت كششي نمونه هايي كه مقدار بهينه پودر لاستيك به صورت تر به آنها افزوده شده از حداقل مورد نياز مشخصات فني كمتر مي شود.  در حالي كه، در مخلوط هايي كه به آنها لاستيك به صورت خشك اضافه گرديده است، پير شدگي باعث كاهش حساسيت رطوبتي مي گردد و مخلوط حاوي مقدار بهينه پودر لاستيك داراي نسبت مقاومت كششي 98% مي گردد.